табалдырық

См. также в других словарях:

• табалдырық — аттар. этногр. Құдалыққа келген адамдардың үйге кірер алдында беретін кәдесі. Ауыл әйелдері құдалардың алдын тосып, олар үйге кірерде: «Т а б а л д ы р ы қ а т т а р л а р ы ң ы з д ы беріңіздер, болмаса үйге кіргізбейміз» деп құда құдағилардан т …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• табалдырық — зат. Есіктің маңдайшасына қарама қарсы, төменгі жағындағы жерге, еденге тиіп тұратын көлденең ағаш …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• Таттимбет — Полное имя Таттимбет Казангап улы Дата рождения 1815 год(1815) Место рождения аул Мыржык Дата смерти …   Википедия

• аймандай болу — (Жамб., Қорд.; Алм.: Кег., Нар.) әшкере болу, масқара болу. Ол ит қайда барар дейсің, оның барлық сыры әлі ақ а й м а н д а й б о л а д ы (Алм., Нар.). Ол кеше а й м а н д а й б о л у ғ а таяп қалды (Жамб., Қорд.). Ә деп табалдырықтан аттағаннан… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• астана — 1 (Жамб.: Жам., Св.) есік табалдырығы. А с т а н а д а н, жолдан былай тұр (Жамб., Жам.) 2 (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Ашх., Таш., Тедж.) халық, ел, жиын. Жаумен жағаласып жүрмін көптен, Мен жүрген сахарада а с т а н а м ы н, Лайық па сонша байтақ… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жертабан — (Жамб., Қорд.) табалдырық. Ж е р т а б а н д а тұрмай, былай шықсаңшы (Жамб., Қорд.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• кәшек — 1 (Шымк., Түлк.; Жамб.: Луг., Қорд., Шу; Алм.: Еңб қаз., Шел.) шөптің мал жегеннен қалған ірісі. К ә ш е к т і жиып қойсаң отқа жағар едің (Жамб., Қорд.). Жақсы жерге шыққан шөпте к ә ш е к аз болады (Шымк., Түлк.). Ақырдың ішіндегі қыстан қалған …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• тегелдірік — (Алм., Еңб қаз.) табалдырық. Мен т е г е л д і р і к басып келіп отырамын (Алм., Еңб қаз.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шалттық — Қ орда., Қарм.) шапшаңдық, жылдамдық. Осы күйге ұшырарын алдын ала болжап қойғандай, дене бітіміне үйлесімсіз ш а л т т ы қ п е н тез басып табалдырықтан аттап жанына жеделдете жеткен (А. Мекебаев, «Жұлдыз», 1987, №9, 59) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• айсоқты — үст. Есінен айрылғандай, жын ұрғандай. Абылай табалдырықтан ішкері аттағанда… әйтеуір, алай түлей а й с о қ т ы болып еніп еді (Д. Досжанов, Жолбарыс, 427) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• бұлқын — I зат. жаңа. Насос. Моторды «тыр» еткізсеңіз, шыңыраудың түбінен солқылдатып су тартады да, резинка б ұ л қ ы н н ы ң (насос) аузынан бетон шүңетке лақылдатып құяды кеп (О. Сәрсенбаев, Жиде, 55). Әсірәлі, қоңды қойға сыздықтатып б ұ л қ ы н м е н …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі