табалау

См. также в других словарях:

• табалау — Берәр кимчелек, җитешсезлек яки хаксызлык өчен кемне дә булса кирәгеннән артык гаепләү, әрләү, шелтәләү, үзәгенә үтү …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• күстаналау — (Қост.: Аман., Жанг.; Гур., Маңғ.; Қарақ.) өсек қылу, табалау, күндеу. Ахметтің ісі жақсы емес, тегі оны к ү с т а н а л а у керек (Қост., Аман.). Менің түсінбейтінім осы бізді олар неге орынсыз к ү с т а н а л а й д ы? (Гур., Маңғ.). Әлгі… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• мат болу — 1 1. (Орал, Чап.; Қ орда: Сыр., Қарм., Жал.; Қост., Жітіқ.) жеңілу, ұятқа қалу, күлкі болу. Әй, байғұс м а т б о л ы п қалыпты ғой (Орал, Чап.). Онымен ерегесіп едім, соңынан м а т болып қалдым Қ орда., Сыр.). 2. (Түрікм., Көнеүр.) масқара ету,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• тебелеу — (Жамб., Жам.) таптау, табалау, басу. Аяғының астындағы тұт ағашының жапырағын т е б е л е м е. Ол т е б е л е н і п қалса, азықтық қасиеті кемиді (Жамб., Жам.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жертабала — ет. Жерлеп ұрысу, табалау, тіл тигізу. «Рас, менде ұят жоқ, оның есесіне сүт бар» деп қолындағы тобатайын мақтана жоғары көтеріп, қайта өзіңді ж е р т а б а л а п кете барады (К. Ахметбеков, Қасірет, 1, 22) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі