сый-құрмет

См. также в других словарях:

• сый табақ — Ілтипат, құрмет ретінде қонаққа ұсынған ас, тағам …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• атағат — зат. көне Сый, құрмет …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• жоралғы — зат. 1. Әдет, салт, дәстүр. 2. Азды көпті, сый құрмет, жол; ырым …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• қадір — ар. зат. Сый құрмет, бедел, баға, қасиет …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• қара шаңырақ — Қазақ салтында атадан балаға мұра болып ауысатын әке үйі, үлкен шаңырақ. Бір атадан өрбіген кейінгі ұрпаққа әке үйі «қара шаңырақ» үлкен үй болып есептеледі. Соғым сойғанда ұзатылған қыздар, барлық отаулар тиісті сыбағасын әкеліп, әке үйіне деген …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• ат жетелеп апару — (Монғ.) сый құрмет ретінде ат апару …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• кәдір — (Шығ.Қаз., Күрш.; Рес., Орын.; Монғ.) сый құрмет, қадір, бедел. Әшейін бір хателік болған ғой деп, Біздің халық шығармайды к ә д і р етіп. Сенің мен бұл мініңді айтар ма едім, Отырсаң әлің бітіп, сабыр етіп (Рес., Орын.). Екеуі де түні бойы к ә д …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• кәделі — ас. этногр. Қонақтардың жасына, мәртебесіне қарай арнайы тартылатын ас (тағам). К ә д е л і а с – малдан алынатын өнімдердің, әсіресе ет мүшелерінің ішіндегі нәрлі, дәмді түрлері (Қаз. этнография., 3, 14). Кәделі мүшелер. этногр. Адамдардың… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• келін — құтты болсын. «Келіннің аяғымен үйлеріңізге құт кірсін» деген тілек. Келін түсіргендерге «к е л і н қ ұ т т ы б о л с ы н» деу керек (А. Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 2, 39). Келін табақ. этногр. Келіндерге арналған сыбаға табақ. К е л і н т а б а …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• кетераяқ — зат. 1. этногр. Қыз алуға келген құдалардан алынатын кәделердің бірі. Меймандар өздеріне тігілген екі отаумен қоштасып, «к е т е р а я қ», «кебіскиер» секілді ырым жырымды шұбартып жатыр (Э. Төреханов, Таудан түс., 50). Бұлар енді ана бөлмеде де …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• триумф — (лат. triumphus) 1) Ежелгі Римде дұшпанмен шешуші соғыста зор жеңіске жеткен қолбасшыға көрсетілетін жоғары құрмет. Төрт ақбоз ат жегілген арбаға мініп, әскерін бастап, салтанатпен астанаға (Римге) кірген қолбасшыны қошаметтеп қарсы алу. Салтанат …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу