солқылдақ

См. также в других словарях:

• солқылдақ — I зат. Қыран құс шайқалып, теңселіп тұру үшін арнайы жасалған тербелмелі тұғыр. – Ендеше, дейді әлгі қыз әкесіне қарап, бүркітті с о л қ ы л д а қ жасап, соған отырғызыңыз (Қаз. әдеб., 27. 07. 1968). II зат. бот. жерг. Рауғаш. Қыр төсіндегі қой… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• лықылда — ет. Екі шекесі лық лық ету, солқылдау. Л ы қ ы л д а ғ а н самайын қос қолдап қысып, көз шарасы ұлғая жанары бұлдырады (Д.Рамаданов, Тастүлек, 43) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• сәмбі — тал Иілгіш, майысқақ, солқылдақ қызыл шілік …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• шілік — зат. Су бойында өсетін, жіңішке әрі солқылдақ бұта …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• жайық — (ҚХР) тұрақсыз, тұрлаусыз, солқылдақ …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шәйлә — (Қ орда: Арал, Қарм.; Шымк.: Арыс, Мақт.; Өзб.: Ташк., Аққ., О шыр.) қамыстан, қурайдан, талдан жасалған күрке, қос. Жазымен ш ә й л ә д ә жатып егін қордым, сондағы тапқан бір пұлым осы ғана (Шымк., Мақт.). Ш ә й л ә н ы солқылдақ ұзын… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• балахана — I зат. көне. Көшкенде түйе үстіне жасалып, ішіне жас бала, кәрі кісілер отыратын жай. Қатарлап бұйда тартқан қос нардың қыр арқасына солқылдақ найза салып, ортасына беті ашық б а л а х а н а жасаған (Д. Досжанов, Тұлпар., 3). II зат. жаңа. Таза… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• зарғалдақ — зат. зоол. Торғайдың ішіндегі ең кішкентай түрі. Тозаң басқан құлқайырға қонып отырған з а р ғ а л д а қ пыр етіп ұша жөнелді (Н. Оразов, Бақыршаның бала., 31). З а р ғ а л д а қ т ы ң жаратылысы бас бармақтан сәл ақ үлкен. Сәмбі талдың ең… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қызылтал — зат. Қызыл тал ағашының сүрегі. Ол Жарыпшыққанның құяр сағасындағы сыңсыған солқылдақ қ ы з ы л т а л д а н тарантастың қорабын тоқып, Кермақастың базарына әкеп сатады екен (Б.Аманшин, Көкжар, 11). Әсіресе, қарағай, арша, қ ы з ы л т а л д а н… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• тал — I … 2. Талдан істелген, талдан жасалған. Ол қабығын аршыған т а л таяғына сүйеніп, сатымен көтерілді (З.Шашкин, Тоқаш Бокин, 16). Ол жылқышы баланың алдынан шықты да, оның қолындағы солқылдақ ұзын т а л құрықты алды (С.Бақбергенов, Қайран шешем,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі