Перевод: с татарского на все языки

со всех языков на татарский

селте

См. также в других словарях:

  • селтеңбай — зат. экспр. Селтеңдеп қалған берекесіз адам. Ағайынның екі с е л т е ң б а й ы н малын қарай тұруға бір ісек, жарты жәшік араққа жалдап, кемпірінің асын өткізді (Н.Дәутайұлы, Аты жоқ., 380) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • селте — 1. Суда эрүчән металл гидроксиды, зәһәр химик матдә (KOH, NaOH, Ca (OH) 2 һ. б. 2. Агач көле салып ясалган эремә (кер юу өчен) …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • селтеле — 1. Селте салынган 2. Зәһәр селте барлыкка китерә торган, периодик таблицаның 1нче группасында торган (металл тур.) калий – селтеле металл …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • лакмус — 1. Диңгез лишайникларыннан табыла һәм кислота тәэсирендә кызыл, селте тәэсирендә күк төскә керә торган буяу матдәсе 2. Лакмус эремәсе сеңдерелгән кәгазь …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • сабын — (САБЫНЛАУ) – Суда эреп күбекләнә һәм юу юыну өчен тотыла торган, каты яки ярым сыек матдә (май белән селте катнашмасыннан ясала) …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • селтеләү — 1. Селтеле итү 2. Селте белән эшкәртү …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • әуеиі — ар. сын. Селтеңдеген желікпе …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • өртең — (Монғ.) лау бекеті. Төлеңгіт, төре жиылдың, Сілімтір мен селтеңге. Кедейдің бір бір шолағын, Ұстадың өзің ө р т е ң г е (А. Бап., Өлең., 40). Ц. Насанбалжир “Сыртқы монголдан манжчин мемлекетіне жасалған қызмет” дейтін кітабында: “Қобдадан… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шоңқайма — 1 1. (Қост.: Семиоз., Аман., Жанг.; Рес., Орын.; Көкш.: Еңб., Щуч.; Маң., Маңғ.; Түрікм., Небид.; Жезқ., Ағад.) әйелдер, жас жігіттер киетін биік өкшелі етік. Ш о ң қ а й м а н ы тігетін бұрынғы етікшілер кәзір жоқ (Жезқ., Ағад.). Аяғында ш о ңқ… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • көт — Көтін де сүртпеді. Керек қылмады, менсінбеді. Селтеңдеген серкеңнің ажалы дөп, Ақыр түбі Сауырық, Сұраншы жаудан өлген, К ө т і м д і д е с ү р т п е й м і н ендігіңді (Құланаян Құлмамбет, Сөзімнің., 105) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • күләйлан — зат. жерг. Селтеңбай, жеңілтек, ақақаушыл. Қыз, әп әсем келбеті демесе, ол да бір к ү л ә й л а н. Қолынан домбырасы түспейді (Ж. Нәжімеденов, Кішкентай, 8). – Иә, қайтеміз! Түбінде өлеміз екен деп, к ү л ә й л а н болар жайым жоқ. Арақ беріп… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»