-
1 сауыс
-
2 сауысқан
-
3 сауыс
-
4 сауысқан
зоол. -
5 сауысқан
magpie -
6 сауысқан
сорокаКазахско-русский словарь для учащихся и студентов > сауысқан
-
7 сауысқан
zagizg‘on
См. также в других словарях:
сауысқанша — үст. Сауысқан құсап, сауысқан тәрізді. Қыз баланың с а у ы с қ а н ш а секеңдеуіне, көбелекше елпеңдей ербеңдеуіне жол жоқ (Қ.Толыбаев, Бабадан., 112) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сауысқан — зат. Құйрығы ұзын, қарға тұқымдас ала қанатты, өте сақ құс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
алакүлік — I зат. зоол. Қоңыздың бір түрі. А л а к ү л і к – кішкентай қызыл ала қоңыз. Ол бұта басында болады. Түйе оны жеп қойып ауырады (Ж. Бабалықұлы. Мал ауруы., 11). II зат. в ет. Түйеде болатын өте зілді ауру. А л а к ү л і к өте ауыр дерт. Оған… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ДЗУАРЫ ЛÆГ — Кувæндоны, дзуары хуылфы чи фæкувы, уый. Дзуары лæг бæркад загъта, æмæ куывддзаутæ Сауысæрæй хъазгæ худгæ рауырдыг сты. (Хъайтыхъты А. Цæллыкты саурæсугъд.) … Фразеологический словарь иронского диалекта
әкке — (Қарақ.) сауысқан. Одан кейін ол ә к к е л е р д і бірінен соң бірін ата бастады (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шақ-шақ — 1 (Шымк., Арыс) кішкене жыл құсы. Ш а қ ш а қ торғай шақ торғай, Сауысқаннан сақ торғай (Шымк., Арыс) 2 (Рес., Қалм.) тез тез … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
атшакөкек — зат. зоол. сөйл. Аткөкек. Көмекейін бүлкілдетіп, солығын баса алмай сұңқылдаған а т ш а к ө к е к, шық шық еткен сауысқан… даланы азан қазан әуезге толтырып жібереді (О.Сәрсенбаев, Бақыт., 52) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қаратаған — зат. зоол. Үлкендігі орташа құстардың бір түрі. Дәл тұсынан қаптаған салт аттылар өткенде де, қ а р а т а ғ а н, сауысқандарша байбалам салмайтын жуас құстар марғау (С.Жүнісов, Ақан сері, 2, 30) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
суқорығыш — зат. зоол. Су асты құрттарын жеп, тіршілік ететін қара түсті торғай. Алтайда құстардан – құр, тоқылдақ, көкқарға, сауысқан, қарға, тарғақ, с у қ о р ы ғ ы ш, бөдене баршылық (Лен. жас, 17. 12. 1988, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тірі — зат. Қыран құсты торға түсіру үшін оның астына байланған құс, қоян т.б. Торды құру үшін торға т і р і байлайды. Т і р і г е құзғын, сауысқан, қарға жарайды (Ана тілі, 11.03.1993, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі