сауал

См. также в других словарях:

• сауал — (Жамб.: Қорд., Шу; Түрікм.: Ашх., Небид., Красн., Таш.) сұрақ. Елінде сиыр, жылқы қандай еді деп с а у а л сұрады (Жамб. Шу). Бұдан әрі с а у а л д а р ы ң болмаса шығып айтатын кім? Солардан сұрап с ау а л бал аттырып, Қайтуға келдім арнап атым… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сауал — зат. кітаб. Сұрақ …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• сауал-сұрақ — зат. жаңа. Алдын ала даярлап, қағазға жазылып қойылған сұрақтарға жауап қайтарылатын ісқағазы; анкета (Бекітіл. термин., 71) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• браклану — (Монғ.) жарамсыздану (брактану). Б р а к л а н ғ а н н а н бағасын өткен жылы осы мерзіммен салыстырып көрсеңіз – деген сауал қойдық («Ж. өмір», 13.05. 1983) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• суал — (Ауғ.; Ир.) сауал …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қарлығыңқылау — сын. Сәл қарлыққан, қырылдаңқыраған. Мәліктің қ а р л ы ғ ы ң қ ы л а у келген қоңыр үні ар жағынан ентіге жеткен көп сауалдың тігісін жаймалап, сауал иесін сабырға қарай қайырып әлек (Н.Ақыш, Бейуақта., 277) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• сауалшы — сын. Сауал қоюшы, сұраушы (адам). Нысанбай сүтке қуырылған құмшекерді қырт қырт шайнап отыр. Екі көзі с а у а л ш ы д а (О.Сәрсенбай, Шығ., 5, 250). С а у а л ш ы д а сасуға айналды (Бұл да) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі