сарқылу

См. также в других словарях:

• жер төңкеріс қылу — 1 (Алм., Кег.) жер айдау. Жазғытұрым ж е р т ө ң к е р і с қ ы л ы п егін, бау бақша саламыз (Алм., Кег.) 2 (Алм., Кег.; Жамб., Сар.) жер аудару, басқа жаққа жіберу, қонысынан тайдыру. Бұрын ұлықтар кедейлерді ж е р т ө ң к е р і с қ ы л д ы (Алм …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• кесіл — ет. жерг. Таусылу, біту, сарқылу. – Еркем, шайың к е с і л і п қалыпты ғой, енді демдеп әкелген аққұманнан құярсың (Ә. Нұрпейісов, Қан мен тер, 139) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қылаяқтан — ет. Ж і ң і ш ке ру, азаю, сарқылу. Оның үстіне қысқы өріс, қоныс саналатын сонау құм бойындағы жайылымдарға су өзен арналары қ ы л а я қ т а н ы п жетеді де, одан да қыспақ көрер жайы тағы бар (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 357) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі