-
1 саегу
1) меле́ть, обмеле́ть, мельча́ть, обмельча́ть, станови́ться/стать мелково́дным || обмеле́ниеелга елдан-ел саега — река́ из го́да в год меле́ет
күл бөтенләй саеккан — о́зеро совсе́м обмеле́ло
2) перен.; разг.а) уменьша́ться/уме́ньшиться, убавля́ться/уба́виться, убыва́ть/убы́ть, та́ять, истоща́ться/истощи́ться, иссяка́ть/исся́кнуть || уменьше́ние, убавле́ние; истоще́ниекассада акча саекты — в ка́ссе де́нег уба́вилось
нефть запаслары саекты — запа́сы не́фти истощи́лись
б) перен. меле́ть, станови́ться/стать ху́же, ме́нее значи́тельным, мельча́ть (о мыслях, чувствах, знаниях и т. п.)фикерләр саега бара — иде́и всё мельча́ют
картлыктан хәтер саега — к ста́рости па́мять стано́вится ху́же
-
2 саегу
глмелеть, обмельчать -
3 саегу
seicht werden; fig. knapp werden -
4 кесә
сущ.1) карма́н || карма́нныйкесә капкачы — кла́пан карма́на
күлмәк кесәсе — карма́н пла́тья
2) карма́шек (портфеля, чемодана, сумки и т. п.)3) перен. де́ньги, бога́тство•••кесә калынайту — нажива́ться, набива́ть карма́ны
кесә сай (такыр) — то́щий (пусто́й) карма́н
кесә сәгате — карма́нные часы́
кесә такыраю (саегу, сайга калу) — обезде́нежeть, разори́ться
кесә чамалы — не по карма́ну (кому-л.)
кесәгә дә йокмау — получа́ть о́чень ма́ло ( о деньгах)
(сүз өчен) кесәгә кереп тормау — не лезть (за сло́вом) в карма́н
кесәгә керү — зале́зть в карма́н, укра́сть
кесәгә кулны тыгып — беспе́чно
кесәгә салу — класть в карма́н, прикарма́нить
кесәгә сугу — бить по карма́ну (кому-л.)
кесәдә җил уйнау — ве́тер свисти́т в карма́не
кесәдә калу — сэконо́мить
кесәдән йодрык күрсәтү — показа́ть кула́к в карма́не
кесәне саву — вы́тянуть де́ньги, выма́нивать де́ньги (постепенно, потихоньку)
кесәне тишмәс — карма́н не оття́нет ( не лишний будет)
кесәсе буш — пусто́й карма́н (безденежье, отсутствие денег)
кесәсе калын (юан) — с то́лстым карма́ном, толстосу́м
кесәсен кайгырту — ду́мать (пе́чься) о своём карма́не
(үз) кесәсеннән (кесәдән) чыгару (түләү) — плати́ть из своего́ карма́на
-
5 саектыру
-
6 саяру
неперех.; диал.; см. саегу
См. также в других словарях:
саегу — диал. – 1. Сай булып калу, сайга әйләнү 2. күч. Эчендәге әйбере бик кимү, бетүгә якынлашу (баз, бура, азык төлек саклый торган савыт саба тур.). Бик кимү, әз калу … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге