почему-то

Цы кæныс, дзыцца! Цæуыл æфхæрыс дæхи? Æз дын æгас куы дæн, уæд судзгæ цæссыгтæ цæуыл згъалыс? – Что с тобой, мама! Почему ты себя истязаешь? Я же невредим, так почему ты проливаешь жгучие слезы? (Санаты У., Тугвæндаг)

Цымæ цæмæн атигъ кодта йæхи Хъуыдинæ? – Всё ж почему Кудина от меня отвернулась? (Коцойты А., Рæдыд)

скъолайы предметтæ – школьные предметы (дисциплины)

Ау, нæ сæйраг горæты гуырдзиаг сывæллæттæ æппæт предметтæ куы цæуынц сæ мадæлон æвзагыл, æмæ уымæй хæлд куы нæ цæуы «цавæрдæр ахсджиаг» закъон, уæд ирон æвзагæн йæ райгуырæн зæххыл цæуылнæ ис ахæм бартæ? – Как же так, если в нашей столице грузинские дети все дисциплины проходят на своем родном языке и от этого «некий важный» закон не нарушается, то тогда почему у осетинского языка на родной земле нет таких прав? (Абайты Арбилянæ, «Рæстдзинад»)

Цæмæдæр гæсгæ дæ мады ныхæстæ æрымысыдтæн. Чидæр мын æй рафæзмыдта. – Почему-то вспомнились слова твоей матери. Кто-то мне их передал. (Дзасохты М., Дзæбидыры хъул)

Æз цæмæдæр гæсгæ Азæйы рæузонд æнхъæлдтон. – Я почему-то считал Азу легкомысленной. (Малиты В., Кæйдæр тетрадæй)

Цы дын кодтон? Мæ хъæбултыл мын цæмæн тардзæгъдæн кæныс? – Что я тебе сделала? Почему ты изливаешь проклятия на моих детей? (Абайты Васо, Историко-этимологический словарь, том 3)

Цæмæн мысыс нæ Фæлдисæгыл тугтæ? – Зачем ты клевещешь на нашего Творца? (Хъодзаты Æ., Блейкмæ гæсгæ)

Хорз ус, адæмыл тугтæ цæмæн мысыс? – Добрая женщина, почему вы клевещите на людей? (Цгъойты Х., Дæ намыс – тæрхонгæнæг)

Фæлæ алыхуызон цъаммар адæймæгтæ тугтæ мысыдысты Гинойыл, фыстой йыл хахуыртæ. – Но подлецы всех мастей возводили на Гино напраслину и писали доносы. («Мах дуг», 1990, №4)

Иухатт мæ фыдымады бафарстон: «Цæмæн уæм афтæ кæсы?» – Однажды я спросил свою бабушку: «Почему вам так кажется?» (Дзесты К., Нæ буц хистæртæ)

Иронау чи фыссы (диссертацитæ, уацтæ, чингуытæ æмæ а.д.), уыдон та цал сты? Æнхъæлын, иу къухы æнгуылдзты фаг дæр не суыдзысты. Ахæм статистикæ, гъе... – А сколько тех, кто пишет (диссертации, статьи, книги и т.д.) по-осетински? Полагаю, что их меньше, чем пальцев на одной руке. Вот такая статистика... (Хъодзаты Æ., Васо бæргæ фæдзæхста… фæлæ…)

Æз цæмæдæр гæсгæ Азæйы рæузонд æнхъæлдтон. – Я почему-то считал Азу легкомысленной. (Малиты В., Кæйдæр тетрадæй)

Гъе æмæ æз сфæнд кодтон мæ цæуæтыл нæмттæ ссæдзаздзыдтæй сæвæрын, чи дзы цы аккаг суа, уымæ гæсгæ, – æцæгхуызæй загъта Худæг. – Вот я и решил дать имена своим детям только когда им будет двадцать лет от роду: кто какого имени будет заслуживать, такое и дам, – с серьезным видом сказал Худаг. (Гæлуаты А., Худæг æмæ Дудæг)

Уыцы ныхæсты фæстæ хъазыныл нал уыдтæн æмæ дæ æцæгхуызæй бафарстон: «Уæдæ цæуыл кæуыс?» – После этих слов мне было уже не до шуток и я с серьезным видом спросил: «Тогда почему ты плачешь?» (Дзасохты М., Менджы сой)