ойыс

См. также в других словарях:

• үйелеу — 1. (Көкш.: Щуч., Еңб.) үймелеу. Қозының құйрығында тоңғағы, жүр ғой, жуып қоймаймысың, шыбын қонып, шіркейлер ү й ел е с е қайтесің? (Көкш., Щуч.). Бұлар не қылар екен деген ой ауыл халқына ү й е л е п қалды (С. Сейф., Әңгім., 200). 2. Қ орда.,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шұқырынды — сын. жерг. Ойыс ойыс, шұқыр шұқыр. Мынау көрінген «Қамысақты» дейтін көліміз. Осының маңайы жыбырлаған ш ұ қ ы р ы н д ы томар. Әр томарға 4 5 үйден қонып, бөлекбөлек отырғандары (Б.Майлин, Шұғаның белгісі, 7) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ата сақал — Төменгі еріннің астындағы ойысқа шыққан бір шөкім түк …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• кез — зат. көне Ұзындығы бір метрге тең ағаштан жасалған өлшемдік құрал. зат. көне Садақ оғының ойыс (ашаланып) келген түбі, серіппеге ілінер жері. зат. көне Шамамен 72 80 см ге (дәлірек айтқанда 71,12 см ге тең) ұзындық өлшемі; аршын. Кездеме деген… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• қолтықша — зат. Үшкіл өрнегінің ішкі ойыс жағы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• су ағар — Жоғарғы еріннің үстіндегі ойыс …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• аңғалақ — 1 (Қ орда: Сыр., Жал.; Рес., Орын.; Орал, Жән.) көздің аясы, шарасы, тұрған орны. Қартайған адамның көзі а ң ғ ал а ғ ы н ы ң ішіне қарай еніп кетеді Қ орда., Сыр.). …кепкіні тізесіне кептеп кигізді, мықтап есінеп алып, қол орамалын суырды, езу… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• айғайшылық — сын. Айғайлайтын, айғайлап отыратын. Ағайын арасының ішкі сыртқы тіршілігіне майдай жұғысып, а й ғ а й ш ы л ы қ міндетке ойысқан (К. Ахметбеков, Ақдала, 2, 225) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• аталғы — зат. Ойыс жүзді шот (Х. Арғынбаев, Қаз. ер тұрман, 174). А т а л ғ ы дөңес жүзді шот. Ер жонатын аспап (Ана тілі, 23.09.1993, 6) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• көлдеу — зат. жерг. Көл орнындай ойыс жер, ойпаң, ой, жазық. Ерте көктемде ду етіп тез көктеген көделі к ө л д е у д і ң көгі жапырылғанша мал жаймақ болды (З. Қабдолов, Менің Әуезовім, 190). Әлде көкіректері к ө л д е у д е г і көп жылқының пысқырғанына… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• түйеқорым — зат. Ірі тастардың құлауынан пайда болған қорым. Жота боп жатқан бір т ү й е қ о р ы м ғ а көтерілгенде, тауешкінің алды батысқа қарай ойысқанын көрді (Т.Мәмесейіт, Таудан., 65). Біраздан кейін Хан Тәңірінің далиған етегін ала өзеніне т ү й е қ о …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі