монҥадай

См. также в других словарях:

• басқадай — 1. (Сем.: Шұб., Ақс., Көкп.) басқаша, өзгеше. Біз картопия десек, оны Зайсанда б а с қ а д а й айтады (Сем., Шұб.). 2. (Монғ.) тағы басқа. Мекемелер овощ өсіруді әжептәуір жүргізсе, сұмын орталығындағы ауыл үйлердің бірқыдыруы мал азығы үшін сұлы …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жінігу — (Монғ.) 1. ет қанталап босау. Қатты желіп келгендігі ме, ту биенің еті ж ін і г і п кетті (Монғ.). 2. әуре болу, әурелену, асығып үсігу. Әділ қоғам құрмаққа, жанталаса ж і н і к т і к (“Шұғыла”, 1992, №4, 19). Амалы таусылып, апшысы қуырылған… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сұмын — (Монғ.) Монғолиядағы аймақтан кейінгі әкімшілік аумақтық бөлік, ауданмен шамалас. Өткен жылы жемшөп дайындау жөнінде с ұ м ы н н а н жарияланған жүлдені табындардың 40 проценті орындап, бірлестіктен жем шөп алмаған («Ж. өмір», 30.07.1985). 1940… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• болдыру — (Монғ.) ету. Ат көлік, азық түлік, киім кешек, жатар орын тағысын тағыларды сақадай сай б о л ғ ы з д ы («Ж. өмір», 30.07.1985) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• туырдық — (Монғ.) туырлық. Сағадай тонаудан олжалаған үзік, т у ы р д ы ғ ы жаңалау төрт қанат үйде Қамит, Қабидолда деген екеуімен бірге отыр (Церендор., Е. ул., 35). Күлдіреуіші күмістелген, шаңырақтан төмен сұлаған желбау, тор көзді, тоқсан басты… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ылаңғада — (Монғ.) арасында. Құмырсқадай құжынаған адамдардың ы л а ң ғ а д а даусы мен тар көшелерге сығылысқан кісі аяғы арқылы бұрқыраған шаң, күзгі қапырық ыстыққа тұншығып тынысы тарылған Жәнібек, … (С. Тәу., Ақыр Жән., 260) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• арыс — 1 (Монғ.) жігіт. Ау, той болған соң а р ы с бар, Алуан алуан жарыс бар. Әліңе қарай жүгіріп, Озғандарың бәйгеңді ал (М. Құрман., 166) 2 (Орал: Казт., Қара.; Қар., Шет; Қост.: Жанг., Аман.) арбаның бел ағашы. Жүкті көп салма, арбаның а р ы с ы… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шар — 1 (Түрікм.: Красн., Небид., Құмд., Жеб., Ашх., Таш., Тедж.; Ақт., Ырғ.; Маң., Маңғ.; Қ орда: Қарм., Сыр.) шарық, шарық қайрақ. Ш а р д ы қайда жытырған шаппа (қ.) қайрайын десем (Түрікм., Красн.). Ш а рғ а апар да шалғыны қайра (Ақт., Ырғ.). Ш а… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шыбар — (Шығ.Қаз., Марқ.; Сем.: Абай, Аяг.; Жезқ., Ағад.; Қост., Арқ.; Монғ.) 1. шұбар. Ш ы б а р ат жүрдек (Шығ.Қаз., Марқ.). Ш ы б а р тілмен сөйлемеу керек (Жезқ., Ағад.). Қақпасының өзі бір қабырғадай. Қызыл шаңқан бояулы. Ала ш ы б а р өрнек,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі