кезеп

См. также в других словарях:

• кезеп — ар. зат. Қу, сұм, сұмырай, кәззап …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• кезеп — (Алм.: Шел., Еңб қаз., Талғ.; Шығ.Қаз.: Қатон., Зыр.; Монғ.) кәззәп, ұры, алаяқ, қу. Май басқан қоңыр шапанының омырауын айқара ашып тастап, қоңырқай кеудесінен сорғалаған тердің айғыз айғыз ізі өшпеген к е з е п бала еліріп отыр (Д. Нац., Шығ.,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• кеспірсіз — (Орал, Орда; Түрікм.: Таш., Ашх., Мары) түр әлпетсіз, кескінсіз, сиықсыз. Мынадай к е с п і р с і з затты да алар ма адам (Түрікм., Таш.). К е с п і р с і з кең даланы кезеп көрем, Мен саған күнде оңаша көз жеткерем (Х. Ерғ., Құр., 143) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• кәзабы — (Шымк., Мақт.) алаяқ, қу, кезеп. Бұл сөздің тегі арабтың кәззаб сөзіне саяды …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• құлақ — I зат. Күмбездің сәндік үшін төрт бұрышына биік етіп орнатылған текшеліктер. ≈ Әкесінің күмбезінің төрт бұрышына да қ ұ л а қ жасатыпты. II зат. Опырмалы мылтықтың пестонға от беретін тетігі, шаппасы, қайырмасы. Алдыңғысы мылтығының қ ұ л а ғ ы н …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі