из+страны

махæн нæ лæг бæстисойнæ æма синхи федауцæ æй − наш человек (в смысле: мой муж) у нас «жир страны» (в смысле: достоинство страны) и украшение квартала (55; 344).

Алан Мамайæн йæ уæлвæд фæцыдысты, Цалынмæ се знаг нæ ахызт сæ бæстæй… – Аланы нагоняли Мамая, пока враг не удалился из их страны… (Хетæгкаты К., Хетæг)

Бадтыстæм къордæй алы бæстаг адæм. – Нас сидело несколько человек из различных земель. (Æмбалты Ц.)

Рæууон мыртæ æмæ царды зæлтæ куы райхъал вæййынц, кæрæдзийыл куы баныдзæвынц, уæд уыцы баныдзæвдæй райдайы уыцы зарæг, Нартыбæстæйы зарæг. – Когда пробуждаются свежие звуки и голоса жизни, и прикасаются друг к другу, тогда, от этого соприкосновения начинается эта песня, песня Страны нартов. (Хуыгаты С., Нарты Фарнæг)

Уалдзыгон райсом йæ рæууон æнгасæй Бæстæн æрвыста йæ цинад, йæ пъа... – Весеннее утро своим свежим взглядом посылало краю свою радость, свой поцелуй... (Калоты Х., Дидинæг федтон)

Æнхъæлдæн, хъуыддаг тæрхондонмæ дæр бахæццæ. – Кажется, дело даже до суда дошло. (Хъодзаты Æ., Æмæ дзырд уыди Хуыцау)

Max иууылдæр – нæ иутæ сымсымгæнгæ, иннæтæ цырддæр, иутæ тæрхондоны слестгæнджыты кусæн уаты, иннæтæ кæцыдæр бæстæйы фæндæгтыл, æртыккæгтæ æндæр кæмдæрты, фæлæ æмхуызонæй иууылдæр мæлæтмæ цæуæм. – Мы все, одни медленно, другие быстро, одни в кабинетах судебных следователей, другие на дорогах той или иной страны, третьи еще где-нибудь, – мы все идем к смерти. (Гæздæнты Г. Блокнотæй)

Уыйхыгъд чысыл нациты æвзæгтыл уынгæджы бон акодта: уыцы æнæхайыры «общность» фæлдисынæн сæ æрмæг хъуыдис æмæ бæстæйы адæмты, æппæты фыццаг чысыл нациты, хъуамæ нывондæн æрхастаиккой. – Зато языки малых наций попали в затруднительное положение: для создания этой злополучной «общности» (т.е. «новой исторической общности – советского народа») им нужен был материал, и народы страны, прежде всего малые народы, должны были быть принесены в жертву. (Хъодзаты Æ., «Мах дуг», 2007, №1)

Уыйхыгъд хи стауын æмæ кæрæдзи æфхæрынмæ, стæй æрыгоны размæ цæлхдуртæ æвæрынмæ хорз арæхсынц дохтыртæн сæ фылдæр. – Вместо этого, большинство врачей умудряются оскорблять друг друга и ставить препоны молодым. (Цгъойты Х., «Мах дуг», 2004, №9)

Кæрæдзийы къухтæй скъæфæгау кодтам æмæ зыдæй кастыстæм æмдзæвгæты къаннæг æмбырдгонд, «Фараст барæджы», зæгъгæ, ахæм сæргондимæ, йæ автор – Хаджеты Таймураз. Авторы ном не ’ппæтæн дæр æнæзонгæ уыд, никуы йын федтам йæхи дæр, фæлæ нын уыйхыгъд йе ’мдзæвгæтæ та тырысайау систы. – Мы вырывали друг у друга из рук и жадно читали маленький сборник стихов под названием «Девять всадников», его автор – Таймураз Хаджеты. Не всем из нас было знакомо имя автора, никогда мы не видели его самого, но зато стихи поэта стали для нас чем-то вроде знамени. (Косты Л., Æрдхæрæны зарæг)

Уæлвонг бæстæй хъуысы æрвыгцъæх мелоди. – Из горней страны слышится небесная (голубая) мелодия. (Хъодзаты Æхсары æмдзæвгæйæ)