-
1 жыл
год.... жылдан астам — свыше... лет
-
2 жылқы
(= ат)(зоол. - общее название) лошадь••погов.
"Кісі аласы ішінде, жылқы аласы тысында" — "Человек пёстр внутренне, лошадь пестра внешне" -
3 жыл
-
4 жылқы
лошадь -
5 жыл
-
6 жылға
зат. stream, brook, brooklet, streamletручей, ручеек -
7 жылқы
-
8 жыл
-
9 жылға
1.ложбина, балка2.ручей, ручеёк -
10 жыл
-
11 жылқы өсіру
-
12 жыл құсы
bird of passage -
13 жылқы
зоол. horse -
14 жылқы еті
horse meat -
15 жыл
année -
16 жылқы
cheval -
17 жылқы еті
viande de cheval -
18 жылға
ложбинка, балка, ручей -
19 жыл
yil -
20 жылқы
ot, yilqi
См. также в других словарях:
жылқы — жасы. этногр. Ер жігіттің 20 30 жас аралығы. 20 жастан 30 жасқа дейінгі жасты «ж ы л қ ы ж а с ы» деп атап, оларға жылқының 20 қасиетін меңгеру, жеті қараңғыда адаспай жол табу талабы қойылады (А. Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 2, 14). Жылқы желкек … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жылқы жүрісі — Жылқының аяқ басуы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жыл — Жылдың жерге түскен күні. 22 наурыз (жылдың бірінші күні) осылай аталады. Жыл шығып тұрған мал. Жыл бойы семіз жүретін мал. Мал тұмсығын қанататын болсаң көк ісек адам ұялтпас. Ылғи ж ы л ш ы ғ ы п т ұ р ғ а н м а л. Бәрі жарай бермейді (М.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жылқы таңбалау — Жылқының есебін жүргізу үшін қолданылатын шартты белгі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жылєтка — кы, ж. Пн. 1. Бритовка. Найліпшы жылєткы до голіня сут шведскы. 2. Вид верхньої, під піджак, без рукавів одежі … Словник лемківскої говірки
жылқышы ата — көне Жылқы малының пірі, иесі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жылқының қара құмағы — (Көкш., Қ ту) жылқының кепкен тезегі. Ж ы л қ ы н ы ң қ а р а қ ұ м а ғ ы н жинап түтін салмаса сары маса көбейіп кетті (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жылқының мөрі — (Монғ.) жылқының алтыдан кейінгі жасында тісінің қыры тегістеліп, қара дақ болуы. Осы ж ы л қ ы н ы ң м ө р і пайда болған тісінің қыры тегістелген кезін тілдігін басқан дейді (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жылқышылап — үст. Жылқы құсап, орнынан бірден тұрып кету. Ендігі заманда жас асып, бұрынғыдай ж ы л қ ы ш ы л а п тұрмай, сиыршылап тұратын халге жеткенде береке бірлікті от басы, ошақ қасынан күтермін (К. Ахметбеков, Ақдала, 2, 224) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жыл — Он екі айлық мезгіл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жыл кұсы — Күзде жылы жаққа ұшып кетіп, көктемде оралатын құстар … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі