жиеншар

См. также в других словарях:

• жиеншар — зат. Жиеннен туған бала. Қазақ халқының туысқандық қарым қатынасында ұлдың баласын немере, қыздың баласын жиен, жиеннен туған баланы «жиеншар» дейді. Негізінде жиеннің өзі де немере, қыздың баласын немере деп атамау әйел жынысының сол кездегі… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• көгеншар — зат. Дегеншардан туған бала (А. Нүсіпоқасұлы, Ағаш бесік., 1, 67). К ө г е н ш а р д ы ң нағашы жұрт ортасында алатын орны ерекше, яғни ол жиен, жиеншар сияқты ерекше құрметке бөленеді (Қаз. этнография., 3, 155). Жиен, одан жиеншар, одан к ө г е… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• жиен — зат. Күйеуге шыққан қыздан туған бала. Ұл мен қыздың нағашысымен туыстық білдіретін атау. Бала анасының әке шешесіне, аға інісіне және аталас, рулас адамдарына «жиен» болады. Жиеннен туған бала «жиеншар» аталады …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• көбеншар — (Түрікм.: Ашх., Красн., Таш.) жиеншардан туған бала. Әкең жиеншар еді, өзің бізге к ө б е н ш а р болдың, қарағым! (Түрікм., Таш.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• дегеншар — зат. Жиеншардан туған бала. Ұзатылған қыздан туғандар жиен, одан жиеншар, жиеншардан д е г е н ш а р, дегеншардан туғанды көгеншар деп атаған (Қаз. этнографи., 3, 155) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• жиеншарлық — зат. 1. Жиеншар болғандық, туыстық. 2. ауыс. Айтпай (сұрамай) алып кеткендік, ұрлық. Бұндай ж и е н ш а р л ы қ қ а үзілді кесілді тиым салу парыз (Қаз. әдеб., 08. 10. 1982, 10) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі