жезтырнақ

См. также в других словарях:

• Антропоморфизм — (гр. аntropos – адам, morphe – форма, пішін) – табиғат құбылыстарына, жануарларға да адамдық қасиеттер тән деп және Құдайды да адам бейнесінде түсінетін ілім. Адамзаттық, халықтық дүниетанымдағы жаратылыс иелерін (Құдайды, періштелерді, мал жан… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• мұрса — 1 (Орал: Орда, Казт.; Гур., Есб.; Қост., Торғ.; Көкш., Қ ту; Сем.: Ақс., Көкп., Аяг.; Шығ.Қаз.: Ү Н., Марқ.; Қ орда: Сыр., Тер., Жал.; Ақт., Шалқ.; Монғ.; Тау., Қош.; ҚХР) мұрша. Менің қалаға баруға м ұ р с а м жоқ, қолым тимейді (Ақт., Шалқ.).… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• айғабақша — үст. Айғабақ тәрізді, айғабақ секілді. Шөп желке мойыны ауыр сәлдені көтере алмай желді күнгі а й ғ а б а қ ш а ырғалған Тұрманқожаның нақ өзі (А. Мекебаев, Жезтырнақ, 126) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ақшамдас — ет. поэт. Ауыл ақсақалдарының кешке қарай төбе басында бас қосуы. Мезгіл – ауыл ақсақалдары төбе басында а қ ш а м д а с а р дүниенің сүт сәулеге бөленген әсем шағы (А. Мекебаев, Жезтырнақ, 100) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• атжалманша — үст. Атжалман тәрізді, атжалман сияқты. Ол ін қазған а т ж а л м а н ш а, топырақты артына бұрқылдата лақтырып жатыр екен (А. Мекебаев, Жезтырнақ, 199) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ауыштыру — ауыштыр етістігінің қимыл атауы. Ендігі мақсатың мені ақылымнан алжастырып, а у ы ш т ы р у (А. Мекебаев, Жезтырнақ, 198) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• аясыздық — зат. Көлемсіздік, аумақсыздық. Сосын қазған шұңқырдың а я с ы з д ы ғ ы н а қарамастан өлікті жүресінен отырғыза салып, қайта көме бастады (А.Мекебаев, Жезтырнақ, 199) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• беделінде — үст. Шамасында, мөлшерінде, көлемінде. Айналасы екі үш жетінің б е д е л і н д е шаңы аспанға шығып, тұяқкешті боп қу тақырланып шыға келеді (Р.Ниязбеков, Отағасы, 137). Бұрын осы төңіректің бәрі телегей теңіз көл екен, бесалты жылдың б е д е л і …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• биттей — сықты. Жоқ етті, көзін құртты. Бұл дұға болмаса Жезтырнақ Зейнептің кейпіне енбей ақ сені б и т т е й с ы қ п а с па еді (А. Мекебаев, Алапат, 342) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• бозшулан — сын. Боз, бозғылт, бозғылтым. Жыңғыл арасынан қылт етіп, тасаға қайта сіңген б о з ш у л а н мақұлықты көзі шалып, тік жарға жарқанаттай жабыса қалды (А. Мекебаев, Жезтырнақ, 97) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• бідә — болды. жерг. Пайда болды. – Шырағым ау, мына жүрек жұтқандар бұл жерге қайдан б і д ә б о л д ы (А. Мекебаев, Жезтырнақ, 131) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі