жаугершілік

См. также в других словарях:

• садақ тарту тәсілі — (көне.) ерте кезде аң аулауда, кейін соғыс ісінде қолданылған. С.т.т. қазақ халқының жамбы ату, алтын хабар, теңге алу секілді ұлттық ойындарында кең тараған. Бұл ойындар жаугершілік кезеңіндегі әскери тәрбие секілді машықтану мектебі болған …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• сақпан — (көне.) қол қаруы. Ежелгі Грекия, Египет, Рим, Орта Азия елдерінде соғыс қаруы ретінде қолда нылған. Сақпан түркі халықтарында жаугершілікке және аң аулауға, мал қайыруға пайдаланылады. Бұларда сақпан жылқының қылынан, жүннен есіліп немесе… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• сарбаз — Орта Азия, Иран хандықтарының тұрақты армияларындағы жауынгер (әскер). Жаугершілікке байла нысты сарбаздар қолын жасақтау Қазақстан жерінде жиі болған. Басқару жүйесінде ондық, жүздік, мыңдыққа бөлінген. Бас қолбасшыны сардар деп атаған …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• Ассимиляция — (лат. assimilatio сіңісу, ұқсасу, теңдесу) үлкен этникалық ортада саны кем және саяси мәдениеті мен әлеуметтік жағдайы төмен халықтың өзінің ұлттық болмысынан айырылып, басым халық арасында сіңіп кетуі құбылысы. Философия этностардың, халықтардың …   Философиялық терминдердің сөздігі

• адырна — зат. Қазақтың сыбызғы тәрізді көне үрлемелі музыкалық аспабы. Ұзындығы шамамен 60 70 см дей. Дыбыс шығаратын жалғыз тесігі болған, осыған қарамастан оның дыбыс күші зор екені байқалады. Ертеде жаугершілікте, аңшылықта қолданылған. Адырнамен… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• дабыл — зат. Қазақтың соқпалы музыкалық аспабы. Шанағының екі жақ беті терімен қапталып, бір бүйіріне қайыс немесе ағаш тұтқа бекітіледі. Дабыл негізінен жаугершілікте, жорықта қолданылған …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• дағыра — зат. муз. Жаугершілікте дабыл қағуға қолданылатын аспап. Дағыра ағаш және мал терісінен арнайы жасалады. Ағаш шеңберге иленбеген бұзау терісін таспамен тігеді. Керілген тері кепкен соң, қаңылтырланып тасырлап, үстінен таяқпен ұрғанда қатты дыбыс… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• қарақшы — зат. 1. Жаугершілік кезде биік төбе, оба үстіне шығып, айнала төңіректі шолып, бақылап отыратын жауынгер. Ол жау хабарын түнде от жағу, күндіз түтін түтету арқылы ша бармандарға білдіріп отырған. 2. Жауынгер жау қолының қай жерде екенін анықтау… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• кіреуке — зат. тар. Алтын жіппен тігілген, жібектен жасалған қымбат шапан. зат. тар. Батырлар жаугершілікте жорыққа киетін оқ өтпес болат сауыт. Кіреукенің басқа сауыттарынан айырмасы кеудесінде, арқасында, білек үстінде темірден немесе көзеден істелген… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• сақпан — зат. көне Тас атуға арналған көне құрал, ежелгі замандағы қол қаруы. Сақпан түркі халықтарында жаугершілік және аң аулауға, мал қайыруға пайдаланылды. Сақпан жылқының қылынан, жүннен есіліп немесе таспадан өріліп жасалған. Өрімнің тең ортасыңда… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• шың — зат. муз. Жезден жасалған, дыбысы күшті, қазақтың көне соқпалы музыкалық аспабы. Симфониялық оркестрде қолданылып, тарелкалар типтес болып келеді. Дыбысы күшті. Шыңды жаугершілікте дабыл, сырнай сияқты аспаптармен бірге қолданған …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі