-
1 ехаць
-
2 пад'ехаць
-
3 пад'яжджаць, пад'ехаць
пад'яжджаць, пад'ехаць да каго, да чагоподъезжать, подъехать; подольщаться, подольститься -
4 над'яжджаць, над'ехаць
над'яжджаць, над'ехацьдогонять, догнать; приезжать -
5 над'ехаць
-
6 аб'ехаць
lat. obyehateобъехать, обогнуть -
7 ад'ехаць
-
8 з'ехаць
-
9 уз'ехаць
-
10 зьехаць
-
11 падпінак
падпінак, -нка м. абл.Ремень в упряжи.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > падпінак
-
12 парукацца
парукацца зак. абл.Поздороваться за руку.Высокі і пляшывы, Сідар ступіў на сцежку з альхоўніку, парукаўся і сказаў: - А мы думалі, што па цябе давядзецца ехаць. Чыгрынаў. Ну што ж, паганец, - не хавай рукі, хадзі бліжэй, не бойся парукацца. Сіпакоў. Калі яны (дзядзькі) парукаліся, а потым на нейкую хвіліну заціхлі, пачулі: воддаль шахкае-звініць піла. Далідовіч.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > парукацца
-
13 пазябліць
пазябліць зак.Вспахать поле осенью под весенний посев (зябь).Загадае (маці), калі на поле ехаць, калі гной вывезці, на зіму пазябліць. Калюга.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > пазябліць
-
14 узьехаць
см. уз'ехаць -
15 nadyehate
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > nadyehate
-
16 obyehate
кір. аб'ехацьобъехать, обогнутьБеларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > obyehate
-
17 odyehate
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > odyehate
-
18 podyehate
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > podyehate
-
19 syehate
кір. з'ехаць; зьехацьБеларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > syehate
-
20 usyehate
кір. уз'ехаць; узьехацьБеларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > usyehate
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Belarusian grammar — The norms of the modern Belarusian grammar were adopted in 1959. Belarusian Grammar is mostly synthetic and partly analytic. Belarusian orthography is constructed on the phonetic principle ( you write down what you hear ) and is mainly based on… … Wikipedia
вогнати — 1. загнаць на верх чаго н.; 2. занесці (аб ветры); 3. імкліва ўехаць, уварвацца (аб конніках) … Старабеларускі лексікон
