долдану

См. также в других словарях:

• албастысы мойнына міну — (ҚХР) жыны ұстау, долдану, ашулану …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• дат бират — (Жамб., Тал.) даурығу, байбалам салу. Жүдә д а т б и р а т бола беру – кәтте адамға жақсы мінез емес қой (Жамб., Тал.). Қостанай, Торғай маңында бұл сөздің екінші сыңарындағы бират сөзі бұйрат боп ашулану деген тіркесте сәл өзгерінді нұсқада… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• долұру — 1 (Маң., Маңғ.) ызалану, ашуға булығу, долдану. Неғып д о л ұ р ұ п отыр өзі (Маң., Маңғ.). Шақар адамдардың әбден амалы таусылғанда қатынша д о л ы р ы п, өз шаштарын өздері жұла беретін әдеті емес пе? (Ә. Кекіл., Үркер, 305) 2 (Қост., Жанг.)… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бейбақтан — ет. Долдану, ұрысу, көкбеттену; бетпақтану. Біреулердің шәңкілдесіп ұрысып, б е й б а қ т а н ы п жатқанын байқаса, апасы бұларды ол маңнан дереу шақырып алады (К. Ахметбеков, Қасірет, 1, 46) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• көкталақтан — ет. Көгеру, сазару, ашулану, долдану; көкбеттену. Келіншектің көз алдында жығылып қалғанына намыстанып, к ө к т а л а қ т а н ы п атып тұрды да, шәңкілдеп байға ұмтылды (Б. Мұқаев, Жалғыз жаяу, 226). Күлдәрі бірден к ө к т а л а қ т а н ы п сөзді …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі