-
1 үрештерү
многокр. от үрү 1) -
2 бөрештерү
перех.1) многокр. от бөрү стя́гивать/стяну́ть, собра́ть, де́лать/сде́лать сбо́рки ко́е-ка́к (слегка́, небре́жно)оектагы тишекне бөрештерү — стяну́ть слегка́ ды́рку на чулке́
2) съёживать/съёжить, стя́гивать/стяну́ть || стя́гивание3) мо́рщить/смо́рщить, свора́чивать, сверну́ть || свёртываниесалкыннар яфракларны бөрештергән — холода́ смо́рщили ли́стья
4) съёживать/съёжить, смо́рщивать/смо́рщить, скрю́чивать, ско́рчитьавыру аны бөтенләй бөрештергән — боле́знь его́ совсе́м ско́рчила
еллар картны шактый бөрештергән — го́ды старика́ прили́чно скрю́чили
5) смо́рщивать/смо́рщить, мять/смять, измя́тькүлмәген бөрештереп бетергән — пла́тье своё совсе́м измя́л
6) вяза́ть во рту, набива́ть/наби́ть оско́минушомырт авызны бөрештерә — черёмуха вя́жет во рту
-
3 ирен бөрештерү
1) скриви́ть гу́бы, быть гото́вым запла́кать2) выража́ть недово́льство, наду́ть гу́бы -
4 йөрештерү
многокр. от йөрүха́живать -
5 күрештерү
понуд. от күрешү -
6 бөршәйтү
перех.; диал.; см. бөрештерү 2)-4) -
7 ирен
сущ.губа́, гу́бы (тонкие, толстые)аскы ирен — ни́жняя губа́
өске ирен — ве́рхняя губа́ || губно́й
ирен мускуллары — губны́е му́скулы
ирен буявы — губна́я кра́ска
- ирен тидерүирен авазлары — губны́е (лабиа́льные) зву́ки лингв.
- ирен чәчәклеләр••ирен дә кыймылдатмау — и сло́ва не промо́лвить (букв. да́же губа́ми не шевельну́ть)
ирен сөртерлек — с гу́лькин нос, о́чень ма́ло
ирен турсайту — наду́ть гу́бы ( обидеться)
ирен чылату — пригу́бить, отпи́ть немно́го ( обычно вина)
- ирен тешләүиренендә сөте кипмәгән — молоко́ на губа́х не обсо́хло
- ирен чәйнәү -
8 йөргәләү
многокр.; см. йөрештерүкичәләргә йөргәләү — поха́живать на вечера́ (вечери́нки)
-
9 йөрештергәләү
-
10 чөмәкләндерү
перех.иреннәрен чөмәкләндереп сызгырды — сви́стнул, сложи́в гу́бы тру́бочкой
См. также в других словарях:
бөрештерү — 1. Бөрү (2) , түгәрәкләп кысу (иреннәрне) 2. Тиз тиз һәм өстән өстән генә типчеп яки тегеп, ямап кую … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
тарту — I. диал. и. Егетнең кәләшенә бирә торган бүләге. II. ТАРТУ – (ТАРТТЫРУ) (ТАРТЫЛУ) – ф. 1. Көч белән үзеңә якынайту; киресе: этәрү. ТАРТЫП – рәв. кискен яки көчәнеш белән 2. Нәр. б. якынга сөйрәп китерү. Берәр якка күчереп кую 3. Сөйрәү, өстерәү 4 … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
тәпәрләү — Бөрештерү, бөгәрләү киемеңне тәпәрләп бетергәнсең … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
