-
1 жырлау
петь; воспевать; подпевать -
2 жырлау
петь, воспевать -
3 бұжырлау
сделать корявым, рябым
См. также в других словарях:
сүре айтыс — Ақындар әр кезекте ұзақ сөйлеп, көп жыр төгіп, көсіле жырлау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жырау — (Орал, Орда) өлең айту, жырлау. Жәнібек ауданында Әнес деген қарт ақын Шәңгерейге барып ж ы р а п т ы, ол басқа жерлерде де талай ж ы р а ғ а н көрінеді (Орал, Орда) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бәйітте — ет. ауыс. Жырлау, жыр ету. Мен жауынды түнмен жағаласып, қоғамдық малды б ә й і т т е п жүрген жас қызды ойладым (Лен. жас, 06.09.1974, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
нәзирашылдық — зат. Нәзира үлгісі бойынша жарыса жазушылық. Көпке белгілі бір сюжетті бірнеше адамның жарыса жырлауын ежелгі шығыс поэзиясында н ә з и р а ш ы л д ы қ деп атаған (Қаз. әдеб., 01.01.1988, 9). Жүсіпбектің біраз шығарманы шығыс ақындарынан… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
таңқы — танау. Танауы таңқиып қалған (адам). Бейімбет – орта бойлы, бүкіштеу, бадырақ көзді, т а ң қ ы т а н а у, шот маңдай қалың ерінді, қара бұжырлау кісі (Лен. жас, 24.05.1974. 3). Таңқы шаян. зоол. Шаянның бір түрі. Азықтыққа жарамды шаян түрі.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі