-
1 бруна-бронакывны
изобр. неперех. звенеть, издавать гулкий звук;бруна-бронакылігтырйи — (деепр.) гӧгыльтчис тыртӧм бӧчка — с гулким звуком покатилась пустая бочка
-
2 трина-тронакывны
изобр. звенеть, издавать гулкий звук;см. тж. бруна-бронакывны