билеуші

См. также в других словарях:

• Аристократия — (гр. aristokratia: aristos – жақсы, kratos – билік) – құлдық және феодалдық қоғамдағы ең дәрежелі сословие (жік, топ) немесе ең жоғарғы рулық ақсүйектер, сол сияқты елде барлық билік аристократияға жататын мемлекеттік басқару формасы (түрі).… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• сұлтан — (араб. билеуші, әмірші ) бірқатар мұсылман елдеріндегі монархтардың, бас билеушілердің атадан балаға мұра болып қалып отыратын мирасты лауазымы және сондай ақ осы лауазымның иесі. С ды қазақ ақсүйек деп те атайды …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• датқа — (Шымк.: Кел., Сарыағ.; Жамб.: Мер., Луг.) ел билеуші. Кіші жүзде Еспол д а т қ а, ұлы дүзде Байзақ, Сыпатай, Чойбек д а т қ а дегендер болған екен (Жамб., Мер.). Бұл) – XIX ғасырда Қоқан хандығы қол астында болған қазақ жерлеріне тараған жоғары… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• даруға — зат. көне. 1. Ауылдан үлкен, ауданнан кішірек аймақ. Қай д а р у ғ а д а қанша тархан бар екенін санады (Ә. Кекілбаев, Елең алаң, 201). 2. Даруғаны билеуші, басқарушы. Осы мемлекеттің отырықшы егіншілік аймақтарында д а р у ғ а – қаладағы,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• дәбір — зат. көне. Билеушінің, әкімнің хатшысы. Ол Хұзар билеушісі Мұхаммед Әлім бектің д ә б і р і (хатшысы) болды (ҚСЭ, 8, 62) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• күнби — зат. көне. Үйсін ұлысы өздерінің билеушілерін осылай атаған. Үйсін ұлысы өздерінің билеушілерін Күн, яғни күннен тараған ұрпақ деп, оған «би» атауын үстеме сыңар қып қосып к ү н б и деп атаған (Қ. Толыбаев, Бабадан., 13). Қытай деректеріне және… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• Апологетика — (гр. аpologetikos қорғаушы, қорғаймын) 1) Христиандық дүниетанымның (философияның) негіздерін пұтқа табынушы зайырлы билеушілер мен ғалымдардың сындарлы орынсыз шабуылдарынан қорғаған II ғ. ертехристиандық авторлардың еңбектерінің жинақталған аты …   Философиялық терминдердің сөздігі

• Қоғамдық келісім — (лат. socialis contractus общественный договор қоғамдық келісім, шарт) басқарушылар (билеушілер) мен олардың қол астына қарайтындар арасында өзара құқықтары мен міндеттерін анықтайтын реалды (шын) немесе гипотезалық (болжамдық) шарт немесе… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• Манихейшілдік — ІІІ ғ. Парсыда (Иран) пайда болған діни ілім. Оның негізін қалаушы Мани болды (ілім аты да сондықтан солай аталады). Манихейлік дін дуалистік сипатта. Ол бойынша бүкіл әлемде Жарық (Свет) күштерінің Қараңғылық (Тьма) күштерімен мәңгілік күресі… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• Постиндустриалдық қоғам — – америкалық философ, футуролог Д. Белл ұсынған термин, ұғым. (См. Д. Белл «Приход постиндустриаьного общества», 1973). Ол қоғамды «белдеулік принцип» («осевой принцип») тұрғысынан, яғни бір бірімен тығыз байланысты факторлардың, техниканың,… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• даруға — монғ. зат. көне Билеуші, басқарушы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі