бала-шағалы

См. также в других словарях:

• нашар бала — (Қост., Жанг.; Рес., Орын.; Ақт.: Ырғ., Қараб.; Қ орда, Арал) қыз бала. Бір екі н а ш а р б а л а м ы з бар (Қост., Жанг.) Оспанның әйелі бір н а ш а р б а л а туып, соның тойына барғалы отырмын Қ орда., Арал). Кәрімнің екі н а ш а р б а л а с ы… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• төсексалар — зат. этногр. Күйеу бала мен қалыңдықтың төсегін салған адамға берілетін кәде. Одан соң шымылдық ашқан жеңгесіне «шымылдықашар», төсек салған жеңгесіне «т ө с е к с а л а р» сондай ақ, «қолұстатар», «шашсипатар» сияқты толып жатқан жол жоралар мен …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• мұқырлы — (Тау., Қош.; Шығ.Қаз., Ү Н.) бала шағалы, үбірлі шүбірлі. Ол м ұ қ ы р л ы болып, өркені өскен екен (Тау., Қош.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бесік — зат. Жас нәрестені бөлеуге арналған ағаш төсек. Қазақ, қарақалпақ, қырғыз, ұйғыр халықтарында бар, тек жасалуы жағынан түрліше. Қазақ бесігі бірнеше белшектерден тұрады: екі басы, арқалық, бесіктің асты, екі ұзын шабақ т.б. Бесік жасауға көбінесе …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• бас — амандық садақасы. Жеке басы үшін берілетін садақа, пітір. Кешкілікті ауызашар, таңертеңгілікті сәресі дейді. Ораза уақытында мұсылмандар семьясының әрбір басына б а с а м а н д ы қ (пітір) с а д а қ а с ы н төлейді (Ана тілі, 26.04.1990, 6). Бас… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• бір — адым жер. Жүрген кездегі екі аяқтың аттау (басу) қашықтығы; 60 70 см, мөлшеріндегі ұзындық. Бір айдың жүзі болды. Бір айдай уақыт өтті. Шүйінші беруіңе болады. Жездең, міне, б і р а й д ы ң ж ү з і б о л ы п қалды, жынды суды ұрттап алмайды (Қаз …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қыз кәде — Қазақтың ұлттық ойыны. Кей жерлерде бұл ойын «Қыз жасырынбақ», «Қол ұстасар», «Бала ұялтар» деп аталады. Ұрын келген күйеу мен қалыңдықты ең алғаш қонаққа шақырып «қыз кәдесін» алған үй еткізеді. Ойынға күйеу жолдас пен күйеу, құрбы қыздарымен,… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• байтаба — (Шымк.: Сайр., Қызылқ.; Түрікм.: Мары, Байр.; Орал: Чап., Жымп.; Гур., Маңғ.; Жамб., Шу; Рес., Орын.) жүннен тоқылған шұлғау. Бұлар дегенің б а й т а б а с ы н күн ыссыда да орап жүреді (Түрікм., Ашх.). Ілгеріде б а й т а б а жасап киеді екен… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• күлше — 1 1. (Алм.: Шел., Еңб қаз.; Шымк., Түлк.; Қ орда: Сыр., Жал.) дөңгелек етіп пісірілген кішілеу қалың нан. К ү л ш е н і көбінесе оттың қызуына, я тандырға пісіреді (Алм., Шел.). 2. (Жамб., Шу; Шымк., Түлк.; Қост., Семиоз.) отқа көміп пісірілген… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ата — бұғы. Бұғының үлкені (еркегі). А т а б ұ ғ ы анадай жерде қаздиып қарауыл қарап тұр екен (Қаз. әдеб., 05.06.1987, 14). Ата жау. Ежелгі, байырғы жау, қанды қол дұшпан. Ата күші. этногр. Құдалық салтта жігіт жағы беретін жол жорағылардың бірі. Салт …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі