байланыстыру

См. также в других словарях:

• Бұқаралық мәдениет — (ағыл. mass culture) – 20ғ. Батыс елдеріне тән мәдени тип. Бұл термин қазіргі мәдениеттануда орта тұтынушыға бағытталған және соны өнімді (оригинальный продукт) кең тарату мүмкіншілікке ие рухани өндірістің ерекше түрін белгілеуге пайдаланылады.… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• Дін — – әмбебаптық құбылыс; дамыған, кемелденген кезеңінде діни сана, діни қызмет, діни қатынастар және діни ұйымдар оның (д.) құрылымының негізгі элементтері болады. Шариғаттың (вероучение) типіне байланысты акцент (көңіл, назар аудару) әмбебаптың сол …   Философиялық терминдердің сөздігі

• жалғастыру базасы — (Монғ.) байланыстыру базасы. Цагаанну ж а л ғ а с т ы р у б а з а с ы н ы ң шаруашылық бөлімшесі Монғ.П XIX съезі шешімдерін жүзеге асыруда біршама істер атқарды («Ж. өмір», 23.03.1987) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• үбістіру — (Гур., Маңғ.) жалғастыру, байланыстыру. Жіпті ү б і с т і р і п жібер (Гур., Маңғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• салаластыр — ет. лингв. Бір жай сөйлемді екінші жай сөйлеммен жарыстыра байланыстыру …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• сіңірле — ет. Сіңірмен бекіту, сіңірмен байланыстыру. Біздегі деректерге қарағанда көндеген ерді с і ң і р л е м е й д і де, с і ң і р л е г е н ерді көндемейді (Х.Арғынбаев, Қаз. ер тұрмын, 190) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• торамжыла — ет. жерг. Біріктіру, қосу, байланыстыру. Әр саусақ пен а лақанның бармақ бас арына жұқа былғарыдан сақина жасаған да, соның бәрін жіңішке таспалармен т о р а м ж ы л а п өріп, қолғап секілдендіріпті (Қ.Салғарин, Соқпақ., 58) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• үзбелестір — ет.Үзбелерді бір бірімен байланыстыру, үзік үзік етіп тізбектеу …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі