байлама

См. также в других словарях:

• байлама — зат. Әйелдер басқа салатын шағын, жеңіл орамал, жаулық. зат. жерг. Су ұстағыш бөгет …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• байлауыш — зат. сөйл. Байлама …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• маштық — (Гур., Тең.) машты (қ.) бекітетін арқан. Келген қайықты м а ш т ы қ қ а байлама. М а ш т ы қ үзілсе шаруаң шамалы болар (Гур., Тең.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сақина — салмақ. этногр. сөйл. Сақинатастау. «Хан қалай?», «орамал тастамақ», «с а қ и н а с а л м а қ» … Қойшы, «тізкиім байламақтан» өзгесі тегіс ойналды (М.Мағауин, Қиянда., 92). Жастар жағы шамасы «көрші» не «с а қ и н а с а л м а қ» ойынына кірісті… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• тізкиім — зат. жерг. Ішкиім. Қоян жүрек қорқақтығы үшін басына әйелдердің т і з к и і м і н орап, бетіне күйе жағып, ел алдында масқараға ұшырайды (Ә.Кекілбаев, Үркер, 78). Тізкиім байламақ. этногр. Ұлттық ойындардың бір түрі. Ата қазақтың қыз бен жігітті… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі