-
1 багучы
I сущ.тот, кто смо́трит, присма́тривает, уха́живает за кем-л. (преимущ. с опред. словами)- мал багучы II сущ.1) вороже́й, вороже́я; гада́льщик; гада́лка;2) зна́харь, зна́ха́рка••багучыга барган - башына бәла алган — посл. тот, кто обрати́тся к зна́харю, накли́чет беду́ на свою́ го́лову
-
2 багучы
ворожей, ворожея, гадалка; знахарь, знахарка -
3 багучы
сущ. гадалка, ворожея, ворожей, знахарка, знахарь -
4 бала багучы
ня́нька -
5 мал багучы
ско́тник -
6 bağuçı
См. также в других словарях:
багучы — Күрәзәлек итүче, фалчы. Авыруларны төрле ырымнар белән дәвалаучы, сихер кайтаручы өшкерүче, багучылар – хәйлә белән баючылар. БАГУЧЫЛЫК ИТҮ – Күрәзәлек итү … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
күремче — Багучы, күрәзәче … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
телмәрче — диал. 1. Оратор, нотыкчы 2. Кош телен белүче, кошлар сайравына карап багучы күрәзә 3. бор. Тәрҗемәче, тылмач; дастан сөйләүче акын … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
