ашушаң

См. также в других словарях:

• Ташир (гавар) — Ташир[1] (арм. Տաշիր) или Таширк[2][3] (в греко римских источниках Тосарена[4], в грузинских источниках Ташири или Сомхет[5] (т. е …   Википедия

• Ташир (Лори) — Ташир[1] (арм. Տաշիր) или Таширк[2][3] (в греко римских источниках Тосарена[4], в грузинских источниках Ташири или Сомхет[5] (т. е. Армен …   Википедия

• долау — Қ орда., Қарм.) долы, ызақор, ашушаң. Ол жігітің бір д о л а у қатынға кез болыпты ғой Қ орда., Қарм.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• мыршай — (Қарақ.; Қ орда: Арал, Қарм., Сыр.) түлкінің күшігі. Олардың шалжыймасына (қ.) бір м ы р ш а й түсіп қапты (Қарақ.). Кеше шопан Әлібай түлкінің бір м ы р ш а й ы н қопадан ұстап алыпты Қ орда., Арал). Әшейін м ы р ш а й түлкідей ашушаң, шақар… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• пітмерез — (Өзб., Ташк.) ашушаң, ішмерез. Бұған ашуланған п і т м е р е з Дүрия апай Теңгешке семьядағы барлық ауыртпалықты артты (Өзб., Ташк.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• тезбас — (Қарақ.) ашушаң. Ол кәрістің мінезі т е з б а с (Қарақ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шамшыл — (Рес., Қалм.) ашушаң. Бұл кісі тым ш а м ш ы л (Рес., Қалм.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шарқая — (Сем., Абай) бұзақы, ұрысқақ, ашушаң. Ол өзі осы елдегі ш а р қ а я әйелдің бірі (Сем., Абай) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шарықшы — (Сем.: Көкп., Ақс.) ұрысқақ, ашушаң. Ш а р ы қ ш ы әйелден аулақ жүрмесең, басың бәлеге қалады (Сем., Ақс.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шеке тамыры жіңішке — (ҚХР) мінезі жаман, ашушаң …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шәдде — (Шымк., Мақт.) ашушаң, күйгелек. Өзі бір ш ә д д е болғанда машқара ш ә дд е екен (Шымк., Мақт.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі