-
1 афзун
1. увеличивающийся, возрастающий2. обильный, изобилующийаз ҳад афзун очень много, выходящий за пределы обычного, безграничныйхурсандии аз ҳад афзун безграничная радостьафзун гаштан (шудан) увеличиваться, умножаться, прибавляться, возрастатьафзун кардан увеличивать, прибавлять -
2 афзунӣ
1. множество, изобилие, обилиеизбыток2. редко превосходство, преимущество -
3 фузун
см. афзун -
4 фузунӣ
см. афзунӣ -
5 ҳадд
1. границапредел, край, рубежҳадди аксар максимуммаксимальноҳадди ақал минимумминимальноаз ҳадд зиёд (афзун, фузун) сверх меры, чрезмерноба ҳадди имкон по мере возможностиба (то) ҳадде, ки… а) до такой степени, что…б) так чтото ҳадде до в неко-торой степениҳадд гузоштан а) установить границуб) межеватьҳадд мондан ограничивать что-л., лимитироватьҳадду ҳисоб надоштан быть неисчислимымбыть неизмеримо большимаз ҳадд гузаронидан выходить из границы, из рамок, не знать мерывыходить за пределы дозволенногоаз ҳадд гузаштан переходить границы, не знать мерыҳадди муболиға сад чанд(он) преувеличение не имеет границ, преувеличение не имеет пределов2. право, полномочияҳадд доштан иметь право, иметь полномочияосмеливатьсяҳадд надоштан а) не иметь границы, предела, не иметь меры, быть безмернымб) не иметь права, не осмеливатьсяҳадду ҳудуд надоштан а) не иметь границы, мерыб) не иметь прав, полномочийман ҳадд надорам, ки он корро кунам я не имею права делать это дело3. лимитҳадд бастан лимитировать4. рел. наказаниеҳадд задан подвергнуть наказанию (за религиозную провинность)
См. также в других словарях:
афзун — [افزون] беш, зиёд, бисёр; аз ҳад афзун аз ҳад зиёд, хеле; афзун гардонидан (кардан) зиёд кардан; афзун шудан (гаштан) бисёр шудан; зиёд шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
афзунӣ — [افزوني] бешӣ, бисёрӣ, зиёд будан; фаровонӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
афзудан — [افزودن] 1. зиёд кардан, афзун гардонидан; изофа намудан 2. зиёд шудан, афзун гаштан; аз ҳад афзудан аз ҳад бисёр кардан; аз ҳад зиёд афзудан хеле афзун гаштан, хеле бисёр шудан; беш аз пеш афзудан нисбат ба пештара афзунтар гардидан; суръат(ро)… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
баланд — [بلند] 1. афрошта, боло; муқоб. паст: девори баланд, кӯҳи баланд 2. дароз, навча, муқоб. кӯтоҳ: қади баланд 3. бисёр, зиёд, афзун: иқтидори баланд 4. тез, гузаро, шунаво (оид ба садо, ханда): баланд баланд хондан 5. бисёр сахт, бошиддат: оташи… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
беинтиҳо — [بي انتها] 1. аз ҳад афзун, беҳад зиёд, ниҳоят бисёр: муҳаббати беинтиҳо, хурсандии беинтиҳо 2. беохир, бепоён; беканор, нопайдоканор, васеъ, фарох: замини беинтиҳо, баҳри беинтиҳо; беинтиҳо будан зиёд (бисёр) будан; аз ҳад зиёд будан, беҳад… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
беш — I [بيش] бисёр, зиёд, афзун: аз ҳама беш зиёдтар аз дигарон: аз ҳама беш пахта чидан; аз андоза (ҳад) беш беандоза; бениҳоят зиёд; беш аз беш торафт бештар, рӯз аз рӯз афзун; беш аз пеш аз пештара зиёдтар; назар ба пештара бештар; беш аз ҳисоб… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дарафзудан — [درافزودن] 1. афзудан, афзун шудан, зиёд гаштан 2. афзун намудан, зиёд кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зиёд — [زياد] а. бисёр, афзун, фаровон, беш; солҳои зиёд солҳои бисёр, солҳои дароз; зиёд кардан а) афзун кардан, афзудан, бисёр кардан; б) илова кардан, зам кардан; в) дароз кардан, тӯлонӣ намудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
изофа — (изофат) [اضافه // اضافت] а 1. афзудан, зиёд кардан; афзоиш, афзунӣ; арзиши изофа иқт. арзишест, ки истеҳсолкунанда зиёда аз арзиши қувваи кор ба вуҷуд меорад ва он манбаи даромади софи сармоядорро ташкил медиҳад; изофа кардан (намудан) афзудан,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фараҳ — I [فرح] а. шод шудан, хурсанд гардидан; шодӣ, сурур, хурсандӣ II (фара // фареҳ // фиреҳ) [فره] кит 1. афзунӣ, фарвонӣ 2. фирӯзӣ, ғалаба, пешӣ, сабқат, бартарӣ; фирез бурдан пешӣ намудан, бартарӣ нишон додан 3. бисёр фаровон афзун, зиёда 4. афзал … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фаровон — [فراوان] бисёр, зиёд, серҳосил, афзун; фаровон шудан афзун шудан, зиёд шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
