атаулы

См. также в других словарях:

• атаулы — көмек. Белгілі бір адамға, белгілі бір іске жасалған мемлекеттік арнаулы көмек (Бекіт. термин., 11) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• атаулы — с. Билгеләнгән, билгеләп куелган, кемгәдер аталган, хасланган, исемләнгән …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• Иордан (историк) — В Википедии есть статьи о других людях с именем Иордан (значения). В данной статье или разделе имеется избыток цитат либо слишком длинные цитаты. Излишние и чрезмерно большие цитаты следует обобщить и переписать своими словами. Возможно, эти… …   Википедия

• бұйрық — (Приказ) бағыныштылардың орындауы міндетті бастықтың жазбаша немесе ауызша бұйрығы, әскери басқарудың негізгі актісі. Б. арқылы бастықтың еркі құқықтық сипатқа ие болады. Бастықтың Б ы бағыныштылар үшін заң болып табылады. Б пен әскерлерге… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• географиялық координаттар — (Географические координаты) жер бетіндегі кез келген нүктенің экватор мен Гринвич меридианына қатысты орнын анықтайтын бұрыштық шамалар. Ол географиялық ендік және географиялық бойлық деп аталады. Топографиялық карталарда меридиандар мен… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• аяш — зат. жаңа Жалпы әйел атаулыға құрметтеу мағынасында айтылатын сөз …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• екі аяқты — Адам, адамзат атаулы; кісі …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• зәуезнәй — (Сем., Абай) ат, арба, т. б. кіргізіп қоятын үйдің есік алдындағы төбесі жабық бір бөлігі. Атам з ә у е з н ә й д е жатыр (Сем., Абай). Кілет, шошала, з ә у е з н ә й атаулыға Әйгерім қыс азығын ертеңді кеш жиғызып жүр (М. Әу., Абай жолы, II,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• көктеме — (Орал: Чап., Жымп.; Гур., Маңғ.; Түрікм., Красн.) көктем, жазғытұрым. К ө кт е м е д е бұл бала мектепті бітіреді (Орал, Чап.). Сол жылы мал атаулы к ө к т е м е г е зорға шықты (Түрікм., Красн.). Тағы да әзір болсын керек көлік, Қойыңдар тұқымды …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• таға — 1 (Қ орда: Жал., Сыр., Шиелі; Жамб., Жам.; Шымк.: Бөг., Сайр.; Өзб., Ташк.) нағашы. Адамның бір жұрты т а ғ а с ы ғой Қ орда., Жал.). Оның т а ғ а с ы ертең жүреді (Шымк., Сайр.). Біз Ахмет т а ғ а м екеуміз, тете өстік (Өзб., Ташк.). Т а ғ а ана …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• тонаулы — 1. (Түрікм.: Красн., Таш., Көнеүр., Ашх.) жасаулы, дүниелі. Келіні т он а у л ы келіпті (Түрікм., Красн.). 2. (Тау., Қош.) бай, ауқатты. Бұрын әйел атаулы сатулы еді, олар т о н а у л ы кісілерге кететін (Тау., Қош.). [Қарақалпақша тонлыбай… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі