атасын

См. также в других словарях:

• атасын — ↑ тасын 1) согнуть; отогнуть Хуымæтæг, аразгæ, цæугæ мивдисæг. Æххæст хуыз. Æбæлвырд формæ бирæон нымæцы: атасынтæ Æбæлвырд формæ æн ыл: атасæн Æбæлвырд формæ æн ыл бирæон нымæцы: атасæнтæ йедтæ Ифтындзæг: Æргомон здæхæн. Нырыккон афон. æз …   Словарь словообразований и парадигм осетинского языка

• атасын — з.б.п., атасыд ( и, ис), атасыдаид, атасдзæн ( и, ис) …   Орфографический словарь осетинского языка

• тасын — ↓ атасын, батасын, æртасын, æрбатасын, ратасын, ныттасын, стасын, фæтасын 1) гнуть; сгибать …   Словарь словообразований и парадигм осетинского языка

• югалту — I. 1. Милкендә яки карамагында булган нәрсәне онытып, төшереп калдыру яки урлату. Билгесез җирдә аерым, ялгыз хәлдә калдыру (җан ияләре тур.) бәрәнен югалткан сарык. Таба алмый тору халык арасында анасын югалткан 2. Билгеле бер эзлеклелектән,… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• әтеке — (Түрікм.: Мары, Ашх., Тедж., Таш.) келіндердің өз атасын атайтын сөзі. Кеше ә т е к е м н е н беріп жіберуге ұмытып кетіппін (Түрікм., Ашх.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• әуміш — (Түрікм., Красн.) әумесер, есерсоқ. Ақылсыз ә у м і ш тап болса, Атасын таптап құл етер (Түрікм., Красн.). Мендей есалаң, ә у м і ш, ашық ауыз қатын жоқ шығар жер бетінде (Ө. Қан., Құд., 224). қ. әугіп адам, әуекей, әуескі, әумәсір, әулекей …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• аташыл — сын. «Ата ата» деп аузынан тастайтын, атасын жақсы көретін (бала). Кішкентай қара домалағы қолынан жетелеп, ойыншықтарын көрсетіп, «атаата» деп жүр. – А т а ш ы л ы н жаман неменің, деп қояды Ерекең күліп (Н. Ораз, Сиқырлы., 172) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• көзел — I зат. жерг. Батыр, ер, мықты. Әншейінде жетпіс жеті атасын санап шықса да қыңқ етпейтін к ө з е л і ң «осы не айтып тұр» дегендей Мешелге бұрылды (Қ.Ысқақов, Қараорман, 148). II зат. Иленген ешкі терісі (Ж.Қоқанова, Түк және тері атау., 12) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• мырт — зат. к ө н е, Түлей. Қазақта «Жеті атасын білмеген – мырт» деген мақал бар («Қазақ» газеті – 1913, 98) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• сарашылық — зат. жаңа. Редакторлық. Өйткені ол аты аңызға айналған әйгілі бас редакторлар Ш.Мұртаза мен С.Бердіқұл секілді с а р а ш ы л ы қ өнердің теңдессіз мүмкіндіктерін ашты (Б.Омарұлы, 11 ші қаламұш, 53). Басылымның жеті атасын басқарған кісінің бәрі… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• уәйіс — ата. Түйе атасы, пірі; ойсылқара. Қазықұрт хикаясында түйе атасы – У ә й і с а т а, жылқы пірі – Қамбар ата… (Ел аузынан, 245). Түйе атасы – У ә й і с а т а, сиыр атасы – Зеңгі бабаны білетіндер құс атасын қапелімде еске түсіре алмайды (Бұл да) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі