ата-бабалық

См. также в других словарях:

• суқата — зат. в ет. Өте зілді, әрі қатерлі ауру. Мұның құмқата, құмаққата, сүйекқата, с у қ а т а деген түрлері бар. Мал дөңбекшиді, күшенеді, ыңыранады. Бәрінің іші қатып қалады (Ж.Бабалықұлы, Мал ауру., 51) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• құмалаққата — … Құмаққатаны кей жерде қиқата, қ ұ м а л а қ қ а т а деп атайды. Ол құрғақ, қатты шөпті көп жеп, суды аз ішкеннен болады (Ж.Бабалықұлы, Мал ауру., 53, 176) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• сүйекқата — зат. в ет. Өте ауыр дерт. Сиыр мен ешкі ауырады. Жеген сүйек қорымай, ішке тоқтап қалады (Ж.Бабалықұлы, Мал ауруы., 54) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ана — зат. зоол. Алты жасар бүркіт. Жалпы алғанда бүркіттің жас мөлшерін білдіретін атаулардың алғашқы тобы – балапан тірнек, тастүлек. Жыл санын білдіретіні анық, а н а, қана, жана атауларға құстың «жас дәурен» жылдарын мезгейтін сияқты (Ж.Бабалықов,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• жырымды — сын. Жырымы бар, жырым жасалған. Айыл сонымен қатар ж ы р ы м д ы және жырымсыз болып екі түрге бөлінеді. Ж ы р ы м д ы түрі айылбас, алақан, жырым деген үш бөлшектен құралады (Ж. Бабалықұлы, Ер қанаты, 275). Ж ы р ы м д ы айылдың алақаны 40 50… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• жырымсыз — сын. Жырымы жоқ, жырымы болмаған. Айыл сонымен қатар жырымды және ж ы р ы м с ы з болып екіге бөлінеді (Ж. Бабалықұлы, Ер қанаты, 275). Ж ы р ы м с ы з айылдың алақаны сәл ұзын болады да, оның екі басына екі доға бекітіледі. Бір доғаға 3 4… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• кеп — зат. кәс. Құстың мес етіп сойып, ішіне бір нәрсе тығып қойған терісі. Екі үйдің бірінде осы кісінің мерт болған атақты құсының тері к е б і тірі қырандай тіленіп тұрады екен (Туған жер., 140). Құсбегілер тіліндегі шарға – «қызыл», «далбай», «к е… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• көк — … 2. ауыс. Шар болаттан жасалған, асыл; сапалы д.м. Мыс.: көк найза, көк сүңгі, көк кіреуке, көк семсер, көк сауыт т.б. Сүбедей баһадүр мен Жебе ноян жас батырларға арналған орданың рәсімді сыйлығы – болат дулыға, к ө к кіреуке сауыт, наркескен… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• кір — тұйғын. Тұйғынның қанатқұйрығының түсі күңгірттеу (сұр түстілеу) бір түрі. Шалып түсі сұрғылттау. Ту сыртындағы жүн елібтері болар болмас сұр жолақты. Осы түсіне орай құсбегілер оны к і р т ұ й ғ ы н деп атаған (Ж. Бабалықов.., Қырандар, 144) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• мүйет — зат. Жараның, жауырдың бетін ашық қалдырып, төңірегіне қоралап қойылған зат (кепілдік). Қазақ тілінде қандай жара, жауыр болса да оның бетін қалдырып, төңірегін қоралап қоятын зат – м ү й е т аталынады (Ж.Бабалықұлы: Ер қанаты, 263). М ү й е т –… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• сарыбөртпе — … Же м н і ң о с ы мөлшердегі суға шайылған түрін «с а р ы б ө р т п е» деп атаған. Бұл қайырып отырған және бар күйінде аңға салынып жүрген құстарға берілетін жемнің бір түрі (Ж.Бабалықов, Қырандар, 48) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі