асығыста

См. также в других словарях:

• дабыл үй — (Қ орда: Арал, Сыр., Жал., Қарм.; Қарақ.) көшуге лайықталып жасалған, көшіп бара жатқанда жол жөнекей тігілетін кішкене киіз үй, жолым үй (қ.). Қызылқұмға көшкенімізде д а б ы л ү й д і түйеге артып алатынбыз Қ орда., Сыр.). Бұл күнде д а б ы л ү …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қапаш-құпашта — Қ орда., Қарм.) қапелімде, асығыста. Қарағым ау, саған мен қ ап а ш қ ұ п а ш т а не тауып бере қояйын Қ орда., Қарм.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қопатұйқыда — Қ орда., Қарм.) асығыста. Қ о п а т ұ й қ ы д а атыздың басына орағымды жоғалттым Қ орда., Қарм.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• туын — Ту ы н м а л ы . Ту а т ы н , төлдейтін мал. Ал Алғабас, Торайғыр аймақтарындағы т у ы н м а л ы н а н басқасы қыста да түгел дерлік жайылымда (Лен. жас, 16.06.1976, 2) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• садақ — (көне.) жебе атуға арналған қол қаруы. Садақты мезолит дәуірінен ХХ ғасырға дейін дүние жүзінің халықтары көп пайдаланған. Қарапайым садақты тобылғы, үйеңкі, т.б. ағаш шыбықтарын доғаша иіп, екі ұшын қайыспен байлап жасайды. Күрделі садақтың… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• аран — 1 (Көкш., Қ ту; Қар.) шөп, қиқоқырдан жасалған ашық қора. Қыста а р а н малға суық болады (Көкш., Қ ту). Оңтүстіктен солтүстікке қарай созылған биік, ұзын кірпіш а р а н н ы ң ішіндегі жоңышқасы аралас көк бидайық, қоян жон мая таудай, қанша жесе …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• көрпе — 1 1. (Түрікм., Красн.) кенже туған қозы. 2. (Қарақ.) қозының қырқылмаған түрі. 3. (Түрікм., Красн.) кенже бала. Мына отырған бала біздің к ө р п е м і з (Түрікм., Красн.) 2 1. (Түрікм., Красн.) жоңышқаның соңғы өсімі. 2. (Қарақ.) жоңышқаның… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• лапас — 1. (Қост., Семиоз.) үйдің ауыз бөлмесі. Л а п а с т ы ң бір жағында жас төл ұстайтын, отын, су қоятын орын болады (Қост., Семиоз.). Л а п а с т ы ң есігіне көзі түсіп, жүрегі қалтырай тіксіңкіреді (Б. Майл., Шығ., 3 т., 40). 2. (Орал, Орда) үсті …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• шағыс — шақ етістігінен жасалған ортақ етіс. Ол ендігі ермегін егіз қыстақтан табады. Күнгейліктермен пісте ш а ғ ы с а д ы, теріскейліктермен асық ойнасады. Әйтеуір, өз үйінде байыз тауып отыра алмайды (Т.Әлімқұлов, Күрең су, 92) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі