арбадаҷӯй

См. также в других словарях:

• арбада — [عربده] а 1. доду фарёд ва ҷанҷолу хархаша ҳамроҳ бо ситезаҷӯӣ ва пархошгарӣ 2. ҳолате, ки баъд аз шароби зиёд хӯрдан пеш меояд ва касро ба доду фарёд ва рафтори нораво вомедорад 3. тундхӯӣ, бадхулқӣ, хархаша, ҷанҷол, ғавғо; ҷангарагӣ; арбада… …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

• арбадаҷӯй — [عربده جوي] ҷанҷолӣ, ҷангара, ситезаҷӯй …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

• арбадаҷӯёна — [عربده جويانه] ҷангҷӯёна, моҷароҷӯёна, бохархаша …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

• арбадаҷӯӣ — ҷангҷӯӣ, моҷароҷӯӣ, ситезаҷӯӣ …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

• ал — I. с. 1. Сыек кызыл, аксыл кызыл, кызгылт ак төс 2. күч. Матур. АЛ ДА ГӨЛ – Бик яхшы, шәп. II. АЛ – и. (гадәттә кыек килеш форм.) Күз караган як; киресе: арт 2. Кеше гәүдәсендә һәм киемендә йөз, күкрәк ягы; киресе: арт. с. Хайван гәүдәсендә һәм… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• жокей — Ат чабышларында ат өстендә яки ат җигелгән арбада йөрү белән шөгыльләнүче кеше …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• әмір 2 — 1. (Шығ.Қаз., Қатон.; Тау., Қош.; Монғ.) тыныштық. Қасқыр қатты, малға ә м і р бермейді (Шығ.Қаз., Қатон.). 2. (Тау., Қош.) тыным, дамыл. Бұл атқа күн батқанша ә мі р жоқ (Тау., Қош.). Бұл арбада кешке дейін ә м і р джоқ. Анау әкетеді, мынау… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• оқағаш — 1 (Шығ.Қаз., Зайс.; Қ орда: Сыр., Жал.) оқтық (арбаның жетегі, жалғыз жетегі, тәртесі). О қ а ғ а ш қ а екі ат жегіледі Қ орда., Сыр.). О қ а ғ а ш қалқанды арбада болады (Шығ.Қаз., Зайс.) 2 (Көкш., Қ ту) арбаның артқы және алдыңғы дөңгелегін… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сапалақ — (Орал, Жән.; Қ орда, Арал; Гур., Маңғ.; Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.; Түрікм.: Красн., Таш., Ашх., Небид.; Қарақ.) қайысты өрмей тек қабаттастырып тігу арқылы жасалған қамшы. Менің қолыма ұстап келген с ап а л а ғ ы м бар еді (Орал, Жән.). Атқа… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бақа — бастау. Басы бақаның басы сияқты жалпағырақ. Бүркіттің аталығы аналығынан кішілеу, б а қ а б а с т а у болады (Саятшылық, 66). Бақа қара. Қара өңді, тарбиған (кісі). Арбадағының алдындағысы домалақ бетті, көзі кішірек келген, б а қ а қ а р а кісі …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• саты — зат. сөйл. Арбаның шанағы, шарбағы. Тұс тұстан бүйірлеп, әп сәттеақ екі доңғалақты жеңіл арбадағы шөп жеңілейіп, с а т ы с ы көрініп шыға келді (С.Досымов, Жаңғырық, 36). Арба с а т ы с ы н ы ң белдеуіне сүйенген Ербұлан осы түрлі әуенді ұзақ… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі