-
1 аламон
I: 1. аламон (набег с целью грабежа и захвата пленников)2. возмущённая толпа3. уст. самосуд, расправа толпы над кем-л.аламон кардан расправляться с кем-л. провинившимся (о возмущённой толпе)II: ист. аламон (первый по старшинству чин в бухарском эмирате)
См. также в других словарях:
аламон — [المان] 1. тохтутоз барои ғорат ва гирифтани асирон 2. гуфт. ба шӯр омадани издиҳом барои ҷазо додан ба гунаҳгоре; издиҳоми башӯромада; ба аламон бархостан шӯриш бардоштан ба муқобили касе (гурӯҳе) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ