-
1 алабажақ
alacalı, renkli -
2 алабажақ
alacalı, renkli
См. также в других словарях:
алабажақтану — алабажақтан етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
аламыш — (Көкш.: Щуч., Еңб.) алабажақ, ала шұбар. Құйқасының әр жерінде а л а м ы ш төбелі болғандықтан, басына үнемі кестелі тақия киіп отырады («Жұлдыз», 1988, №4, 43) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алабүйректен — ет. Әр жердің қары кетіп, алабажақтану, алақат алақат күйге түсу. Оған мына «түске дейін – мүйіз, түстен кейін – киіз» аталатын жаймашуақ қабаттасқаннан кейін ит жонданып, бүкіс тартқан жоталардың төскейі тіпті а л а б ү й р е к т е н і п шыға… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алажарқы — сын. жерг. Алабажақ. Көк жүзі бір жері қарақошқыл, бір жері а л а ж а р қ ы тартып түсініксіз күйде тұнжыраңқы тұр (Б. Шаханов, Ғашық., 84) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алақожалақ — сын. Алабажақ, қожалақ қожалақ. ≈ Ауыл іші а л а қ о ж а л а қ, көз сүрінеді … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
майлақы — сын. жерг. Алабажақ, кір қожалақ; қарала торала. Мойыннан жоғары жақтың бәрі қап қара, баттасқан м а й л а қ ы күйе (Ә.Кекілбаев, Елең алаң, 161). Үйлерді, көшелерді баттасқан м а й л а қ ы мұнар көлегейлеп апты (Ә.Кекілбаев, Құсқанат, 214) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
майлақылан — ет. жерг. Алабажақтану, қарақошқылдану. Алдындағы.. қолтиді м а й л а қ ы л а н ы п қалған жиде тастары ию қию араласып кетіпті (Ә.Кекілбаев, Үркер) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі