айыптау

См. также в других словарях:

• агрессия — (лат. aggressio шабуыл) БҰҰ ның Жарғысын бұзып, мемлекеттік егемендікке, аумақтық тұтастыққа және саяси тәуелсіздікке қарсы қарулы күш қолдану. Қарулы Күшті қолдану А ның ең қауіпті түрі. Бір мемлекеттің басқа мемлекетке қарулы басқыншылық жасауы …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• Әділдік — (әділеттілік) адамның қызметі, оның табиғи және ажыратылмайтын құқықтары мен міндеттері туралы көзқарастарға сәйкес келетін адами өзара қатынастардағы істердің дұрыс, тиісті болу идеясын білдіретін моральдық және құқықтық сананың түсінігі, ұғымы …   Философиялық терминдердің сөздігі

• жамандап түю — (Сем., Көкп.) айыптау, қаралап сөйлеу. Сот процесінде прокурор ол туралы ж а м а н д а п т ү й д і (Сем., Көкп.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• торғу — (Монғ.) салық салу. Рұқсатсыз ағаш кестің деп т о р ғ ы п тастады (Монғ.). [Монғолша торгох айыптау, айып салу (Монғ. қаз. сөз., 1954, 185)] …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• түптеп жою — Қ орда., Арал) түбімен жою. Ендігі жерде колхозда иесіздікті т ү пт е п ж о й ы п, оны қолданушы Медетұлы заң жолымен айыптау керек (“Екп. балықшы”, 1932, №30) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі