-
1 больно
I1. нареч. сахт; больно ударить руку дастро сахт зада гирифтан; больно обидеть сахт озор додан2. в знач. сказ. безл. кому душвор (сахт, дарднок) аст; мне больно дышать дар вақти нафас кашидан синаам дард мекунад3. перен. в знач. сказ. безл. кому аламнок аст, азият медиҳад; ему было больно, что он не сдержал своего слова ба ваъдаи худ вафо карда натавонистанаш уро азият медодIIнареч. прост. хеле, ниҳоят, бисёр; больно ты хитер ту хеле шайтонӣ; больно мне нужно! ба ман чӣ!, садқаи сарам! -
2 давить
несов.1. кого-что, на кого-что фишор додан, зер кардан; снег давит на крышу барф бомро зер мекунад2. что фушурдан, фишор додан, пахш кардан; давить виноград ангур фушурдан3. что фишордан, фишор додан, сиққондан; сапог давит мне ногу мӯза поямро мефишорад4. кого хафа (буғй) кардан; лиса давит кур рӯбоҳ мурғонро буғӣ мекунад5. кого (калечить) зер кардан, зер карда куштан6. кого-что перен. азоб (азият) додан, алам расон-дан; его давйло сознание вины ӯ худро гунаҳкор дониста азият мекашид7. кого-что перен. зулм (ситам) кардан8. безл. что (о боли) дард кардан; мне давит грудь синаам дард мекунад -
3 домучить
сов. кого разг. то охир азият (азоб) додан, ниҳоят дараҷа азоб (азият) додан -
4 задергать
Iсов.1. (начать дёргать) ба кашидан сар кардан, ҷунбондан гирифтан; задергать вожжами ҷилавро ба кашидан сар кардан; лошадь задерга ла ушами асп гӯшҳояшро ҷунбондан гирифт2. безл. кого-что паридан гирифтан, ба ихтилоҷ даромадан; глаз задергало чашм паридан гирифтIIсов. кого1. лаҷом кашидан, лаҷом задаи (аспро)2. перен. разг. (измучить) озурдан, азият додан; его совсём задергали уро тамоман азият доданд -
5 исстрадаться
сов. бисьёр азобу уқубат (азият) кашидан, аламзада шудан, ҷафо дидан; исстрадаться на чужоине дар ғарибй азобу уқубат кашидан; он исстрадался, ожидая письма ӯ дар интизории мактуб бисьёр азият кашид -
6 истерзать
сов,1. кого даррондан, по-ра-пора кардан, тамоман захмдор (маҷрӯҳ, ярадор) кардан; волки истерзали корову гургон модаговро пора-пора карданд2. что вайрон кардан, шикастан, пора-пора кардан, баднамо (бадшакл) кардан; ребёнок истерзал куклу кӯдак зочаро шикаста пора-пора кард3. что (изо-рвать) даридан, ҷиғда-ҷиғда (пора-пора, лах-лах) кардан4. кого-что азоб (азият) додан, ҷигархун кардан; его истерзали сомнёния шакку шубҳа ӯро азият -
7 мука
Iж1. азоб, шиканҷа, уқубат, азият; муки голода азоби гушнагӣ; муки творчества азияти эҷодиет2. в знач. сказ. азоб (азият) аст; опять ждать - вот мука! боз мунтазир шудан лозим - ана азоб! <> мука мученическая азобу уқубат, алами зӯр; танталовы муки азоби гӯр; хождение по мукам сарсонӣ, саргардонӣIIж1. орд; пшеничная мука орди гандум; кукурузная мука орди зағора; картофельная мука оҳор, нишаста, крахмал; мука тонкого помола орди маҳин2. хока; костная мука хокаи устухон; [все] перемелется - мука будет погов. мука бар сари фарзанди одам ҳар чӣ ояд бигзарад -
8 натомиться
сов. разг. азият (азоб) кашидан; натомиться в ожидании дар интизорӣ азият кашидан; натомиться в неволе дар асорат азоб кашидан -
9 перемучить
сов. кого1. (всех, многих) озор (азоб, азият) додан2. прост. разг. сахт озор (азоб, азият) додан, беҳолу бемадор кардан -
10 терзание
с1. (по знач. гл. терзать 1) порапоракунӣ, даррондан(и), кафондан(и);2. чаще мн. терзания перен. азоб, азият, шиканҷа; испытывать терзания азоб кашидан, азият дидан -
11 томиться
несов.1. азият (азоб) кашидан; томиться от жажды аз ташнагӣ азият кашидан; томиться ожиданием аз интизорӣ азоб кашидан2. кул. пухтан, дам хӯрдан, оҳиста-оҳиста чӯшида пухтан3. тех. дам хӯрдан4. страд. тафсонда шудан -
12 жгучесть
-
13 задразнить
ба ғазаб оварда азият додан,,ба шӯр оварда азоб додан -
14 закорить
маломат карда азият додан -
15 замучиться
сахт монда шудан, азият кашидан, азоб дидан -
16 измучивать
сахт азоб додан, сахт азият додан, азоб додан, пазмон кардан -
17 измучиваться
сахт азоб кашидан, сахт азият кашидан -
18 измучить
сахт азоб додан, сахт азият додан, азоб додан, пазмон кардан, беқувват кардан -
19 измучиться
сахт азоб кашидан, сахт азият кашидан -
20 истерзаться
дилреш шудан, азият кашидан, азоб кашидан
См. также в других словарях:
азият — [اذيت] а. озор, азобу алам, кулфат, ранҷ; азият дидан, азият кашидан азоб кашидан, азоб дидан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дард — [درد] 1. ҳисси нохушии ягон узв, ранҷ, озор, азият: дарди ҷонгудоз, дарди ҷонкоҳ, ба дард даромадан, ба дард тоқат кардан 2. беморӣ, касалӣ, мараз: дарди гулӯ, дарди дандон, дарди чашм; дард дигар, аҷал дигар (зарб.); дард гирифтан сар шудани… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
Поездка в Кордофан — Вечером 25 февраля отлично оснащенная дахабие, которая должна была довезти нас вместе с Петериком вверх по Белому Нилу к лесистому селению Торра, отплыла от хартумского мишераэ, то есть торной дороги, к реке. Сильными ударами весел гребцы … Жизнь животных
азиатчина — азиатщина (азиятщина, азиатчина) противоположные европейским обычаи, т.е. грубые; отсутствие цивилизации Азиат (азият) (иноск.) грубый, невоспитанный человек Азия! отсталый народ, отсталая страна Ср. То, что там (на западе) считается буки аз ба… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
азиатщина(азиятщина, азиатчина) — противоположные европейским обычаи, т.е. грубые; отсутствие цивилизации Азиат (азият) (иноск.) грубый, невоспитанный человек Азия! отсталый народ, отсталая страна Ср. То, что там (на западе) считается буки аз ба гражданского устройства, то нам не … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
азиятщина — азиатщина (азиятщина, азиатчина) противоположные европейским обычаи, т.е. грубые; отсутствие цивилизации Азиат (азият) (иноск.) грубый, невоспитанный человек Азия! отсталый народ, отсталая страна Ср. То, что там (на западе) считается буки аз ба… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
азиат — а м. Asiate m, f. 1900. Лексис. 1879. Рей 1998. 1. Коренной житель Азии. Уш. 1934. Когда день красный, тогда я гуляю в изрядных и долгих аллеях .., эксерцициум туркам весьма неудоботворимыи и который смешный является азиатом. Кантемир Париж 359.… … Исторический словарь галлицизмов русского языка
гӯшкашак — [گوش کشک] гӯшро кашида азият додан, гӯшкашӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дидан — [ديدن] 1. қобилияти биноӣ доштан, нигоҳ кардан, нигаристан 2. дучор омадан бо касе ё чизе, вохӯрдан 3. зиёрат, аёдат, хабаргирӣ аз аҳволи касе; мулоқот, дидорбинӣ: барои дидани касе рафтан 4. дарёфтан, дарк кардан, фаҳмидан, донистан 5. ҳисоб… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дил — [دل] 1. узви марказии низоми гардиши хуни одам ва ҳайвон, ки ҳаракати хунро идора мекунад, қалб; дили бемор дили касал, дили дардманд 2. маҷ. марказ, васат, миён, дарун: дили мамлакат, дили кӯҳ; дили санг мағзи санг, миёни санг; дили шаб ними шаб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дуд — [دود] 1. моддаи тираранги абру бухормонанд, ки аз сӯхтани чизе пайдо шуда, ба ҳаво мебарояд: дуди борут, дуди паровоз, дуди сиёҳ (сафед, хокистарранг, ғализи бадбӯ), дуду ғубор 2. маҷ. оҳ; оҳу нола, фиғон; дуди дил оҳу фиғон; сӯзу гудози ботинӣ 3 … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ