-
1 адамша
1) по-человечески, как человек2) разг. по-людски -
2 адамша
по-человечески, как человек -
3 қарысу
Iупрямиться, упорствоватьIIол көп қарысқан жоқ, тез көнді — он не особенно упрямился, быстро согласился
жағы қарысқан адамша үндемедің — ты молчал, как будто воды в рот набрал
См. также в других словарях:
баз кешу — 1. Қ орда., Арал; Ақт., Қараб.; Гур., Маңғ.) күдер үзу. Өзің әбден б а з к е шк е н адамша сөйлейсің! Күндердің күнінде б а з к е ш і п жүріп тапқанымыз осы бала болды, – деді ағайын Қ орда., Арал). 2. (ҚХР) өлу, қаза табу. Сол жазда әжесі де… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
монтаны — (Рес., Орын.) білсе де білмегенсіп тұратын қу, арамза адам. М о н т а н ы бола қалу онша жақсы емес (Орын., Ад.). Олег қалың еріндерін сүйгісі келген адамша шүйіріп бір қойды да, қайтадан түк білмегендей м о нт а н с ы п отыра қалды (А. Фад., Жас … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
нәскүр — (Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта, Мары) жарымес, топас. Түктің мәнісін білмейтін н ә с к ү р адамша сөйлейтіні несі (Түрікм., Тахта). [Өзбекше ношукур жақсылықты білмейтін топас адам (Узб. рус. сл., 1959)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сырғия — (Қар.; Жезқ.; Қост., Жанг.; Гур., Маңғ.) сұрқия, өтірікші, тұрақсыз. Нағыз с ы рғ и я өзі. Жүрісі де с ы р ғ и я адамша, жылмаң жылмаң етеді (Қар.). Әлен деген с ы р ғ и я адам еді (Гур., Маңғ.). Дәулетовтың қашаннан ақша ойыншы «с ы р ғ и я»… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шалым — (Рес., Сарат.) сенім. Ш а л ы м ы кеткен адамша жалтақтай береді (Рес., Сарат.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
долыша — үст. Долы адамша. – Қатының көк егіннің үдесіне шыға алмай жүргенде сен д о л ы ш а көшесің! (Т.Әлімқұлов, Сырлы наз, 246) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
өлімтікше — үст. Өлі адамша, әрең қозғалып. Ертеде ұмытылып, қарасы өшіп кетпеді ме деген, ө л і м т і к ш е сүйретіліп, алдынан шыға келеді осылай (Х.Рахимов, Бетпе бет, 126) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сусамырша — үст. Сусамыр болған адамша. Тек мадақ сөзге тойыну жоқ, с у с а м ы р ш а сіміреді (М.Сқақбаев, Ұят тур., 147) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тізерлен — ет. Тізерл еп отыру, тізесімен отыру. – Кім қорықпайды дейсің, мазаны кетіріп ақ тұр ғой, деп, Жамақ шыға қашуға ыңғайланған адамша т і з е р л е н і п алды (Б.Майлин, Таңд., 215) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
