абыржу

См. также в других словарях:

• ақылынан шашылу — (Түрікм.: Красн., Небид., Таш.) ақылынан айырылу, адасу. Пиян болып, а қ ы л ы н а н ш а ш ы л а д ы да жүреді (Түрікм., Красн.). Мас болып қызметке келеді екен де, не істерін өзі білмей, а қ ы л ы н а н ш аш ы л ы п, бір отырып, бір жүреді («Жұм …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• дебдіреу — (Орал, Жән.) абдырау, абыржу, сасқалақтау. Неге д е б д і р е п отырсың (Орал, Жән.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• әбіржу — (Шымк.; Өзб., Ташк.) абыржу. Іс қауырт болып ә б і р ж і п кеттік (Өзб., Ташк.). Жас бала жатты күліп ә б і р ж у с і з («Лен. жолы», 1937, №32). Мақта терімі науқаны басталғаннан кейін аздап ә б і рж у болмай іләжі жоқ («К з ұшқыны», 1952, №24) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• әбіржушілік — (Шымк., Соз.) абыржу, абыржушылық. Біздің баслық ә б і р ж у ш і л і к дегенді білмейді (Шымк., Соз.). Шөп тасуда ә б і р ж у ш і л і к болды («Соц. шаруа», 1954, №67) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• күбіліп қалу — (Түрікм., Красн.; Қарақ.) абыржу, сасып қалу. Мен оның қылығын көргенде қатты к ү б і л і п қ а л д ы м (Қарақ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• опай-топай — (Жамб., Жуа.) әбігер, абыржу, опыр топыр. Ол о п а й т о п а й болады (Жамб., Жуа.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі