-
1 племенной
1. қабилагӣ, тоифагӣ, …и қабила, …и тоифа; племенной быт зиндагии қабилаги; племенной язык забони қабила; племенная вражда адовати байни қабилаҳо2. зотӣ, хушзот, хушҷинс; племенной бык гови нари (барзагови) зотӣ3. …и ҳайвонҳои зотӣ (хушзот); племенное животноводство парваридани ҳайвонҳои хушзот; племенная ферма фермаи ҳайвонҳои хушзот -
2 иберы
мн. иберҳо (1. номи қабила-хои кадимии шарқи Грузия - Ибсрия2. номи қабилаҳои Испанияи қадим) -
3 племя
с1. қабила, тоифа, қавм; кочевые племена қабилаҳои кӯчӣ2. уст. халқ, халқият; мардум3. тк. ед. уст. (род, семя) қавм, оила4. ед. высок. (поколеиие) насл, авлод5. тк. ед. разг. шутл. ҷинс, гурӯҳ, табақа, даста на племя с.-х. барои зотгирӣ; 1) уст. беаслу насаб 2) бе касу кӯй, бехешу табор; ни роду ни племени бекасу кӯй, бехешу табор -
4 единоплеменник
ҳамқабила, ҳамқавм -
5 единоплеменный
ҳамқабила, ҳамқавм -
6 клан
қабила, қавм -
7 одноплеменний
ҳамқабила -
8 патриарх
сардори қабила, сардори қавм -
9 племенной
қабилагӣ, тоифагӣ, қабила, тоифа -
10 племя
қабила, тоифа, қавм -
11 разноплемённость
гуногунтоифа ( гуногунқабила) будан(и) -
12 род
қавм, қабила -
13 авары
мн. аварҳо (қабилаҳои туркнажод, ки дар асри 6-ум ба атрофи Тсунай сар дароварда, давлатеро ташкил дода буданд ва он давлат то асри 8 вуҷуд дошт) -
14 англосаксы
мн. англосаксҳо (номи умумии қабилаҳои германӣ, ки дар асрҳои 5-6 Британияро тасарруф кардаанд) -
15 анты
мн. антҳо (номи қабилаҳои славянҳои шарқии асрҳои 4-6, ки дар байни дарёҳои Днестр ва Днепр зиндагӣ мекарданд) -
16 баранта
ж баранта (худсарона ҷазо додани гунаҳкор дар байни қабилаҳои кучманчӣ бо роҳи ғорат кардани молу мулки вай) -
17 бумеранг
м бумеранг (силоҳи австралиягиҳо ва баъзе қабилаҳои дигар ба шакли гурзи каҷ, ки баъд аз ҳаво додан боз ба сӯи каси ҳаводода бармегардад) -
18 вандал
м1. мн. вандалы ист. вандалҳо (яке аз қабилаҳои Германияи қадим, ки дар соли 455 як қисми империяи Римро ба худ тобеъ кунондӣ, пойтахти он - шаҳри Римро хароб карда буд)2. (разрушитель кулыпуры} яғмогар, ваҳшӣ // (невежда) ҷоҳили гузаро -
19 варварский
1. ист. барбарӣ, …и барбар(ҳо); варварские племена қабилаҳои барбарҳо2. ҷоҳил(она); варварские нравы урфу одати ҷоҳилона3. ваҳшиёна, бераҳм(она), дағал(она); варварское оружие массового уничтожения аслиҳаи ваҳшиёнаи қатли ом -
20 варяжский
ист. варяги, …и варяг(ҳо); ие племена қабилаҳои варяг(ҳо)
См. также в других словарях:
Абила — (Abila)1) Город в Целе Сирии, впоследствии Клавдиополь. (Abyla)2) Гора в Африке против мыса Кальпе в Испании (ныне Гибралтар), отстоящего от нее на три мили; вместе с мысом Кальпе гора Абила составляла Геркулесовы столбы. (Источник: «Краткий… … Энциклопедия мифологии
Абила — Ачо Гора Ачо, на переднем плане гавань Сеуты. На вершине возвышенности видна крепость Монте Ачо. Высота: 204 м[1] Расположение … Википедия
қабила — [قبيله] а. гурӯҳи иҷтимоӣ, ки муносибатҳои хешутаборӣ ва ягонагии забону ҷои истиқомат аз нишонаҳои он аст, қавм, тоифа: қабилаи манғит, қабилаҳои бодиянишин … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
АБИЛА — • Abўla columna, Άβύλη στήλη, Άβίλη, гора в Мавритании, н. Обезьянья гора при Цеуте, вместе с отстоящим от нее только на 3 мили мысом Κάλπη в Испании (н. Гибралтар), составлявшая Геркулесовы столпы, columnae Herculis. Mela. 2, 6.… … Реальный словарь классических древностей
сарқабила — [سرقبيله] сардори қабила, пешвои қавм … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳамқабила — [هم قبيله] мансубони як қабила … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
варијабила — (лат.) променлив дел од месечната плата (над гарантираниот износ) … Macedonian dictionary
ДЕСЯТИГРАДИЕ — [Декаполис; греч. Ϫεκάπολις], встречающееся в Евангелиях (Мф 4. 25; Мк 5. 20; 7. 31) и принятое в эллинистическо рим. эпоху название группы городов, лежавших (кроме Скифополя) к востоку от р. Иордан и Галилейского м. (Геннисаретского оз., совр.… … Православная энциклопедия
элдор — [ايلدار] кит. соҳибқабила, соҳибтоифа, хешутабордор; сардори қабила, пешвои қабила … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
Геркулесовы столбы — Геркулесовы столбы Гибралтарская скала (на переднем плане) и горы Северной Африки (на заднем) … Википедия
қабилавӣ — [قبيلوي] мансуб ба қабила; хоси қабила: урфу одати қабилавӣ, ҷомеаи қабилавӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ