-
1 χαλινος
ὅ тж. pl.1) узда, уздечкаχαλινὸν ἐμβάλλειν Eur. и βάλλειν NT. — надевать узду, взнуздывать;
χαλινὸν διδόναι Xen. — ослаблять узду, давать повод (коню);χαλινὸν συνέχειν Plat., Luc. — затягивать поводья;ναὸς χ. Pind. — якорь2) причальный канат(χαλινοὴ λινόδετοι Eur.)
3) ремень4) узы, путыπαρθενίας χ. Pind. — девический пояс;
τινὴ χαλινὸν ἐμβαλεῖν ὕβρεως Plut. — обуздать чью-л. наглость;χαλινοῖς ἐν πετρίνοισιν χειμαζόμενος Aesch. — томящийся в каменных оковах, т.е. прикованный к скале (Прометей) -
2 χαλινός
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > χαλινός
-
3 χαλινός
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > χαλινός
-
4 χαλινός
ο1) прям., перен. узда;δαγκώνω το χαλινό — закусить удила;
2) πλ. бразды правления;- о-
απέπτυσε πάντα χαλινόν — он распоясался, потерял всякий стыд -
5 χαλινός
узда, уздечка.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > χαλινός
-
6 χαλινός
-
7 χαλινα
-
8 ακεστηρ
-
9 αχαλινος
2(στόμα Eur., Arph., Plat.)
-
10 γομφιοδουπος
-
11 ευχαλινος
-
12 πεισιχαλινος
-
13 τραχυς
1) шероховатый, шершавый(λίθος Hom.; σῶμα Xen.)
2) колючий, острый(ἄκανθαι Plut.)
3) жесткий(χαλινός Xen.)
4) обрывистый(ἀκτή Hom.)
5) скалистый, каменистый, неровный(Ἰθάκη Hom.; γῆ Her.; ὁδός Plat.)
6) косматый, обросший шерстью(Πάν Plat.)
7) грубый, низкий(φωνή Plat.)
τῇ φωνῇ τ. Xen. — с грубым голосом8) жестокий(ὑσμίνη Hes.)
9) мучительный, тяжелый(νοσήματα Plat.)
10) бурливый, бурный(ποταμός Xen.)
11) душный, удушливый(ἀήρ Plut.)
12) суровый, строгий(δικαστής Aesch.; νόμοι Plat.)
13) неистовый, необузданный(ὀργή Eur.)
14) бедственный, тяжелый15) неотделанный, неуклюжий(στίχος Plut.)
-
14 χαλαρος
31) отпущенный, ослабленный(χαλινός Xen.)
ἀφεῖναι τέν δοκὸν χαλαραῖς ταῖς ἁλύσεσι Thuc. — спустить бревно на цепях2) раздавшийся вширь, широкий, свободный(ὑποδήματα Arph.; θώραξ Xen.; πόροι Arst.)
ἐν ἄρθροις στρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών Arph. — члены легко вращаются в вертлюгах, т.е. тело легко и подвижно3) расслабленный, изнеженный, томный(ἁρμονίαι Plat.)
χ. ἐν τῷ βαδίζειν Plut. — с расслабленной походкой -
15 χρυσαμπυξ
-
16 χρυσοχαλινος
2(ἵππος Her., Xen., Plut.)
χ. πάταγος Arph. — звякание золотой уздечки;χ. δρόμος ἠελίοιο Anth. — путь, совершаемый солнцем на златосбруйных конях -
17 5469
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > 5469
См. также в других словарях:
χαλινός — ο, ΝΜΑ, και ετερκλ. τ. πληθ. χαλινά, τα, ΝΑ, και αιολ. τ. χάλιννος Α 1. τμήμα τής ιπποσκευής τοποθετούμενο στο κεφάλι τού αλόγου ή άλλου υποζυγίου, το οποίο αποτελείται από τις στομίδες, δηλαδή το υποστόμιο τής παραχαλινίδας και την στομίδα… … Dictionary of Greek
χαλινός — χαλῑνός , χαλινός bit masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χαλινός — ο 1. το σύνολο της σκευής που εφαρμόζεται στο κεφάλι του αλόγου. 2. ειδικά, το μετάλλινο εξάρτημα της παραπάνω σκευής που τοποθετείται στο στόμα του αλόγου. 3. καθετί που συγκρατεί, περιορίζει ορμή, θυμό κ.ά … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Liste griechischer Phrasen/Psi — Psi Inhaltsverzeichnis 1 ψαλμὸς τῷ Δαυιδ 2 ψηλαφεῖν ἐν τῷ σκότῳ … Deutsch Wikipedia
μονοχάλινος — μονοχάλινος, ον (Α) αυτός που έχει ένα μόνο χαλινάρι. [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + χαλινός (πρβλ. αργυρο χάλινος, χρυσο χάλινος)] … Dictionary of Greek
χρυσοχάλινος — ον, Α αυτός που έχει χρυσά ή χρυσοστόλιστα χαλινάρια (α. «ἅρμα χρυσοχάλινον», ΠΔ β. «ἵππον... χρυσοχάλινον», Ηρόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο) * + χάλινος (< χαλινός), πρβλ. ἀργυρο χάλινος] … Dictionary of Greek
σχοινοχάλινος — ον, Α (για άλογο) αυτός που έχει χαλινό από πλεγμένο σχοινί. [ΕΤΥΜΟΛ. < σχοῑνος + χαλινός (πρβλ. ἀργυρο χάλινος)] … Dictionary of Greek
χαλινάρι — το / χαλινάριον, ΝΜΑ ο χαλινός νεοελλ. μτφ. μέσο συγκράτησης, αναχαίτισης, περιορισμού (α. «το χει παρακάνει, χρειάζεται χαλινάρι» β. «πρέπει να βάλεις χαλινάρι στη γλώσσα σου»). [ΕΤΥΜΟΛ. < χαλινός + υποκορ. κατάλ. άρι(ον), πρβλ. θηκ άρι(ον)] … Dictionary of Greek
узда — обуздать, укр., блр. вузда, др. русск. узда, ст. слав. оузда χαλινός (Супр.), болг. юзда, узда, сербохорв. у̀зда, словен. uzda, чеш., слвц., польск. uzda, в. луж. wuzda, н. луж. huzda, полаб. väuzdа узда . Праслав. *uzdа аналогично по образованию … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Geflügelte Worte (Antike) — Alpha und Omega, Anfang und Ende, kombiniert zu einem Buchstaben Diese Liste ist eine Sammlung alt und neugriechischer Phrasen, Sprichwörter und Redewendungen. Sie beschreibt ihren Gebrauch und gibt, wo möglich, die Quellen an. Graeca non… … Deutsch Wikipedia
Chalinítis — CHALINÍTIS, ĭdos, Gr. Χαλινίτις, ιδος, ein Beynamen der Minerva, unter welchem sie ihren besondern Tempel zu Korinth hatte, und deshalben hieselbst verehret wurde, weil sie ehemals dem Pegasus den Zaum angeleget, und also dem Bellerophon verehret … Gründliches mythologisches Lexikon