φειδόμενον

φείδομαι

spare: pres part mp masc acc sg

φείδομαι

spare: pres part mp neut nom /voc /acc sg

     φείδομαι

    (fut. φείσομαι - эп. πεφῐδήσομαι; aor. 1 ἐφεισάμην, эп. aor. 2 πεφῐδόμην, pf. πέφεισμαι)

    1) щадить

    

φ. τινος Hom., Aesch., Soph., Her., Thuc. — щадить кого(что)-л.;

    2) быть бережливым

    

μέ φείδεο σίτου Hes. — не жалей корма;

    3) воздерживаться, избегать

    

(τινος Pind., Xen.)

πτωχός, ή, όν, also ός, όν A.Ag. 1274, S.OC 444, 751:—

A beggar, Od. 14.400, 18.1, Hdt.3.14, etc.;

πρὸς γὰρ Διός εἰσιν ἅπαντες ξεῖνοί τε πτωχοί τε Od.6.208

, cf. 17.475;

πτωχὸς πτωχῷ φθονέει Hes.Op.26

;

π. ἀνὴρ ἀλαλήμενος ἐλθών Od.21.327

;

π. καὶ ἀλήμονες ἄνδρες 19.74

;

πτωχοὺς ἀλᾶσθαι E.Med. 515

;

πτωχοῦ βίος ζῆν ἐστιν μηδὲν ἔχοντα, τοῦ δὲ πένητος ζῆν φειδόμενον Ar.Pl. 552

: prov.,

πτωχοῦ πήρη οὐ πίμπλαται Call.Fr. 360

: πτωχή beggar-woman, Ath.10.453a (so πτωχός (fem.), S.OC 444);

χήρα πτωχή Ev.Marc.12.42

.

2 metaph.,

οἱ π. τῷ πνεύματι Ev.Matt.5.3

, cf. Ev.Luc.6.20.

II as Adj., beggarly,

πτωχῷ διαίτῃ S.OC 751

;

π. στοιχεῖα Ep.Gal.4.9

: c. gen., beggared of, poor in, [

πηγὴ] π. νυμφῶν AP9.258

(Antiphan.).

2 [comp] Comp.

πτωχότερος Timocl.6.10

; prov., π. κίγκλου 'as poor as a church mouse', Men.221; irreg.

πτωχίστερος Ar.Ach. 425

: [comp] Sup.

πτωχότατος AP10.50

(Pall.).

3 Adv. - χῶς poorly, scantily,

ἠροτρία π. μέν, ἀλλ' ἀναγκαίως Babr.55.2

.

πένης, ητος (πένομαι ‘to work, toil’; Soph., Hdt. et al.; Jos., Ant. 14, 31) pert. to being obliged to work for a living, but not being reduced to begging, for the latter aspect πτωχός, q.v., is ordinarily used (s. Aristoph., Plut. 552f πτωχοῦ μὲν γὰρ βίος, ὸ̔ν σὺ λέγεις, ζῆν ἐστι μηδὲν ἔχοντα• τοῦ δὲ πένητος ζῆν φειδόμενον καὶ τοῖς ἔργοις προσέχοντα=for the life of a beggar that you describe means existence with nothing, but that of the poor means sparse living and sticking to the job), opp. πλούσιος poor, needy in our lit. only subst. ὁ π. the poor person (Pla., X. et al.; PRyl 62, 11; PRein 47, 11; LXX; pseudepigr.; Philo; Jos., Bell. 4, 379, Ant. 7, 149; Ar., Tat.) 2 Cor 9:9 (Ps 111:9); 1 Cl 15:6 (Ps 11:6. For the juxtaposition here and elsewhere in the LXX of πένης and πτωχός [s. also PsSol 5:11; TestJob 12:1; 32:2; TestAsh 2:6]; Ammonius Gr. [100 A.D.] p. 108 Valck.; PFlor 296, 18); GJs 20:1 codd. Opp. ὁ πλούσιος (X., An. 7, 7, 28; Pla., Prot. 319d; Plut., Pericl. 155 [7, 3]; PSI 120, 47; 2 Km 12:1; 1 Esdr 3:19; Pr 23:4; EpArist 249; TestAbr A; TestReub 4:7; Tat. 11, 1) Hs 2:5ff; B 20:2; D 5:2. W. χήρα, ὀρφανός Pol 6:1.—JHemelrijk, Πενία en Πλοῦτος, diss. Utrecht 1925; JJvanManen, Πενία en Πλοῦτος in de periode na Alexander, diss. Utrecht ’31.—B. 782. Schmidt, Syn. II 611–25. DELG s.v. πένομαι. M-M. TW.