το+ενθύμιο

См. также в других словарях:

• ενθύμιο — το (Α ως επίθ. ἐνθύμιος, ον) [θυμός] νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. το ενθύμιο αντικείμενο που ανακαλεί κάτι στη μνήμη κάποιου, κάθε πράγμα που μάς υπενθυμίζει κάτι, ενθύμημα, θυμητάρι, θυμητικό («ενθύμιο φιλίας») μσν. το θηλ. ως ουσ. ἡ ἐνθύμιος… …   Dictionary of Greek

• ενθύμιο — το καθετί που φέρνει κάτι στη μνήμη ή τη σκέψη κάποιου, ενθύμηση, θυμητάρι, σουβενίρ …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

• σουβενίρ — το, Ν άκλ. κάθε αντικείμενο που θυμίζει κάτι, ενθύμιο, αναμνηστικό. [ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. souvenir «θυμάμαι, ενθύμιο» (< λατ. subvenio «έρχομαι στον νου κάποιου»)] …   Dictionary of Greek

• αλάστωρ — Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Κακός και εκδικητικός δαίμονας που προκαλεί τον όλεθρο είτε ο ίδιος είτε κάνοντας όργανά του τους ανθρώπους. Στην τελευταία περίπτωση, α. ονομάζεται ο ίδιος ο άνθρωπος που διέπραξε τη μιαρή ή εκδικητική πράξη, όπως… …   Dictionary of Greek

• ανάμνηση — η (AM ἀνάμνησις) [ἀναμιμνήσκω] ανάκληση στη μνήμη, αναπόληση, ενθύμηση νεοελλ. 1. αυτό που αναπολεί κανείς, που φέρνει στη μνήμη του 2. ενθύμιο, αναμνηστικό 3. στον πληθ. οι αναμνήσεις τα απομνημονεύματα μσν. 1. «ὁ ἐπὶ τῶν ἀναμνήσεων»,… …   Dictionary of Greek

• αναθύμημα — το [αναθυμάμαι] 1. αναπόληση τού παρελθόντος, ανάμνηση, θύμηση 2. αντικείμενο χρήσιμο για ανάμνηση, ενθύμιο, αναμνηστικό …   Dictionary of Greek

• αναμνηστήριος — ια, ιο (Μ ἀναμνηστήριος, ιον) [ἀναμιμνήσκω] αυτός που γίνεται για να διατηρεί στη μνήμη κάποιο πρόσωπο ή γεγονός, που προκαλεί ανάμνηση, ο αναμνηστικός νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. το αναμνηστήριο αναμνηστικό, ενθύμιο …   Dictionary of Greek

• αναμνηστικός — ή, ό (Α ἀναμνηστικός, ή, όν) [ἀναμιμνήσκω] νεοελλ. 1. ο σχετικός με την ανάμνηση, αυτός που προκαλεί ανάμνηση, που συντελεί στη διατήρηση τής αναμνήσεως 2. το ουδ. ως ουσ. το αναμνηστικό αντικείμενο που διατηρεί στη μνήμη τού κατόχου του το… …   Dictionary of Greek

• ενθύμημα — Όρος της Λογικής που αναφέρεται στο επιχείρημα η παράθεση του οποίου γίνεται με ξεχωριστό τρόπο. Ειδικότερα, η ονομασία αυτή δίνεται σε έναν συλλογισμό στον οποίο μια πρόταση ή το συμπέρασμα εννοούνται. Ο Αριστοτέλης όριζε το ε. ως «συλλογισμό εξ …   Dictionary of Greek

• ενθύμηση — και θύμηση, η (AM ἐνθύμησις) [ενθυμούμαι] σκέψη, στοχασμός, ανάμνηση («ώς που έχαναν και την ενθύμηση τής πατρίδας τους», Καρκαβ.) νεοελλ. 1. μνήμη, θυμητικό («μού ήρθε στην ενθύμηση μου») 2. ενθύμιο, αναμνηστικό, σουβενίρ 3. πληθ. (παλαιογρ.) οι …   Dictionary of Greek

• θυμητάρι — το ενθύμιο, αναμνηστικό, θυμητικό. [ΕΤΥΜΟΛ. < θυμούμαι + κατάλ. τάρι (πρβλ. προσευχη τάρι, προσκυνη τάρι)] …   Dictionary of Greek