-
1 ναυτιλίαν
ναυτιλίᾱν, ναυτιλίαsailing: fem acc sg (attic doric aeolic) -
2 ναυτιλία
ναυτιλία, ἡ, das Fahren zu Schiffe, die Seefahrt; περιγιγνόμεϑ' ἄλλων ναυτιλίῃ, so rühmen sich die Phäaken, Od. 8, 253; Hes. O. 620. 644; ναυτιλίαισι πορϑμὸν ἁμερώσαις, Pind. I. 3, 75, vgl. N. 3, 21; Her. 1, 1. 163. 2, 43, auch im plur.; Plat. Rep. VII, 527 d; περί τε ναυτιλίαν καὶ κυβερνητικήν, Legg. IV, 709 b; βλαβερά, Xen. Mem. 4, 2, 32; Plut.
-
3 ναυτίλλομαι
ναυτίλλομαι, ein ναύτης sein, zu Schiffe fahren, über See fahren; Od. 4, 672; Αἴγυπτόνδε, 14, 246; ὑπτίοις σέλμασιν, Soph. Ant. 713; Her. 2, 5. 178. 3, 6 u. öfter; πεντηκοντέροις, 1, 163; πονηρὰν τὴν ναυτιλίαν ναυτίλλεσϑαι, Plat. Rep. VIII, 551 c; Sp., Luc. fugit. 13. Von
-
4 ναυτιλλομαι
(только praes. и impf.)1) плыть на корабле, ехать (путешествовать) по морю(Αἴγυπτόνδε Hom.; πονηρὰν τέν ναυτιλίαν ν. Plat.)
ὑπτίοις σέλμασιν ν. Soph. — потерпеть кораблекрушение (досл. плыть на опрокинутых скамьях, т.е. на обломках корабля)2) проплывать, объезжать(τέν θάλασσαν πᾶσαν Her.)
-
5 ναυτίλλομαι
ναυτίλλομαι, only [tense] pres. and [tense] impf. (exc. [tense] aor. subj. ναυτίλεται [pron. full] [ῑ] Od.4.672 (prob.), inf. ναυτίλασθαι [pron. full] [ῑ] D.C.56.3):—A sail, go by sea, ναυτίλεται εἵνεκα πατρός Od.l.c., cf. 14.246, Hdt.1.163, 2.5, al., S. Ant. 717, E.Fr. 793;ν. τὴν [θάλασσαν]
sail on, navigate,Hdt.
1.202;ναυτιλίαν ναυτίλλεσθαι Pl.R. 551c
.2 of the nautilus,κενῷ [τῷ ὀστράκῳ] ν. Arist.HA 622b9
.3 metaph., of water-fowl, Philostr. Im.1.9.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ναυτίλλομαι
-
6 πονηρός
A oppressed by toils, πονηρότατος καὶ ἄριστος, of Heracles, Hes.Frr.138,139.2 of things, toilsome, painful, grievous,ἔργα Hom.Epigr.14.20
;νούσων πονηρότερον Thgn. 274
; .II in bad case, in sorry plight, useless, good-for-nothing, σύμμαχοι ib. 220, cf. Nu. 102;στράτευμα X.An.3.4.34
; (v.l. for μοχθηρός) ; κύων, ἱππάριον, Pl. Euthd. 298d, X.Cyr.1.4.19; δίαιτα, τροφή, σιτία, injurious, Pl.R. 425e, Lg. 735b, Grg. 464d, etc.;π. ἕξις σώματος Id.Ti. 86e
; π. σῶμα, opp. χρηστόν, Id.Prt. 313a, cf.R. 341e; π. σκώμματα sorry jests, Ar.Nu. 542;π. βούλευμα Id.Lys. 517
([comp] Comp.); π. πράγματα a bad state of things, Th.8.97, cf. 24; π. ἀρχὴ τῆς παιδείας a bad beginning, Aeschin.1.11;π. τὴν ναυτιλίαν ναυτίλλεσθαι Pl.R. 551c
;π. πολιτεία Arist.Pol. 1294b38
. Adv., - ρῶς ἔχειν to be in bad case, Th.7.83, etc.;ἂ πονηρῶς ἔχει τῶν πραγμάτων Lys.14.35
; π. διακεῖσθαι, διατεθῆναι, Isoc. 19.12, D.59.55.III in moral sense, worthless, knavish, φήμη, βίος, ζόη, A.Ch. 1045, Frr.90,401, etc.;οὐδεὶς ἑκὼν π. Epich.78
;π. ἦθος Democr.192
; πονηρὸς.. κἀκ πονηρῶν rogue and son of rogues, Ar.Eq. 336-7; ὦ πόνῳ πονηρέ in a comic jingle, Id.V. 466, cf. Lys. 350; π. πόρρω τέχνης past master in knavery, Id.V. 192;π. τοῖς φίλοις X.Cyr.8.4.33
;πρὸς ἀλλήλους Id.An.7.1.39
;π. λόγων ἀκρίβεια Antipho 3.3.3
;πονηρότεροι σύμβουλοι Id.5.71
; π. [ῥῆμα] malicious, Ev.Matt.5.11;τὰ π.
wickednesses,X.
Cyr.2.2.25;πονηρὰ δρᾶσαι E.Hec. 1190
;τὸ π. LXX De.17.2
; δόλῳ πονηρῷ, Lat. dolo malo, SIG693.6 (Methymna, ii B.C.); ὁ π. the evil one, Ev.Matt.13.19;π. δαίμων PLips.34.8
(iv A.D.), etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πονηρός
-
7 ἀξιόπιστος
ἀξιό-πιστος, ον,A trustworthy, Pl.Alc.1.123b;ἀ. ἄν εἰκότως φαίνοιτο D.1.3
;κτησίας οὐκ ὢν ἀ. Arist.HA 606a8
, al.;ἀ. εἴς τι X.Mem. 1.5.2
;ναύλοχα ἀ. πρὸς τοσαύτην ναυτιλίαν
sufficient for..,Plu.
Caes. 58: [comp] Comp., Phld.Mus.p.77 K.3 in bad sense, plausible, in Adv.- τως Timae.70
, Gal.17(2).139.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀξιόπιστος
См. также в других словарях:
ναυτιλίαν — ναυτιλίᾱν , ναυτιλία sailing fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
