-
1 μνηστή
[мнисти] ουσ. Θ. невестаΛεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > μνηστή
-
2 жених
женихм ὁ γαμπρός, ὁ ἀρραβωνιαστι-κός, ὁ μνηστή ρ [-ας]. -
3 невеста
невестаж ἡ μνηστή, ἡ ἀρραβωνιαστικιά, ἡ μελλόνυμφος, ἡ νύφη. -
4 наречённый
κ. нареченныйεπ. από μτχ.παλ. αναγνωρισμένος επίσημα, ομολογημένος, πανθομολογούμενος.ουσ. наречённый, -ая(απλ.)αρραβωνιαστικός, -ιά, μνηστήρας, μνηστή•-ые οι αρραβωνιασμένοι, οι μνηστευμένοι.
-
5 невеста
-ы θ.αρραβωνιαστικιά, μνηστή• η νύφη.εκφρ.христова невеста – παλ. α) νεαρήκαλόγρια, β) νεκρή νεαρή, γ) γεροντοκόρη. -
6 суженая
-ой θ. παλ. • μνηστή, αρραβωνιαστικιά.
См. также в других словарях:
μνήστη — μνήστη, ἡ (Μ) βλ. μνηστός … Dictionary of Greek
μνηστή — η (ΑΜ μνηστή) αυτή που έχει δεσμευτεί με κάποιον με αμοιβαία υπόσχεση γάμου, αρραβωνιαστικιά μσν. αρχ. θηλ. τού μνηστός. [ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. τού θηλ. τού επιθ. μνηστός] … Dictionary of Greek
μνηστή — η η αρραβωνιαστικιά … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μνηστῇ — μνηστός wooed and won fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μνηστή — μνηστός wooed and won fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μνηστός — μνηστός, ή, όν (ΑΜ, Μ θηλ. και μνήστη) 1. αυτός που έχει μνηστευθεί 2. αυτός που είναι νόμιμα παντρεμένος μσν. 1. το αρσ. ως ουσ. ὁ μνηστός μνηστήρας, αρραβωνιαστικός 2. το θηλ. ως ουσ. ἡ μνηστή και μνήστη αρραβωνιαστικιά αρχ. αυτός που αξίζει να … Dictionary of Greek
оброученица — ОБРОУЧЕНИЦ|А (41), Ѣ ( А) с. Невеста, обрученная: Чьтьць аще съ своѥю обрѹченицею прѣже брака съвъкѹпитьсѧ. лѣто праздьнъ бывъ. на почитаниѥ при˫атъ бѹдеть. (τῇ ἑαυτοῦ μνηστῇ) КЕ XII, 195б; ни оц҃а же моѥго или бра(т) моѥго обрѹченицю не имамъ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
Ιωσήφ — I Όνομα ιεραρχών της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Ι. (; – 1755). Μητροπολίτης Τυρνόβου (1714 22) και έξαρχος Βουλγαρίας. Καταγόταν από τα Ιωάννινα. Όταν παραιτήθηκε από τη θέση του μητροπολίτη (1722) πήγε στο Βουκουρέστι, όπου έζησε δύο χρόνια,… … Dictionary of Greek
оброученыи — (40) прич. страд. прош. 1. Прич. страд. прош. к обрѹчити в 1 знач.: Аще обрѹчена дв҃ца. въсхыщена будеть ѿ другаго. перьвому да вдана будеть. ΚΡ 1284, 62а; Иѹли˫ании мч҃ца бѣ прi максими˫анѣ ц(с)ри... ѡбрѹцена же бывъши ѥлеѹсевiю сѹнклитикѹ. и… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
-τυς — τυος, Α αρχαϊκό καταληκτικό σύστημα ρηματικών ονομάτων, δηλωτικών τού ποιού ενεργείας συνωνύμων τών θηλ. σε σις (πρβλ. βιβρώσκω: βρω τύς «βρώση», ἀλαόω: ἀλαω τύς «τύφλωση», βοάω: βοη τύς «βοή»). Η κατάληξη ανάγεται στην Ινδοευρωπαϊκή * tu /* tw… … Dictionary of Greek
Ολυμπία — Αρχαίο θρησκευτικό κέντρο στη βορειοδυτική Πελοπόννησο, όπου υπήρχε περίφημο ιερό του Δία και όπου γεννήθηκαν και διεξάγονταν έως το 393 μ.Χ. οι Ολυμπιακοί αγώνες. Επί χίλια και πλέον χρόνια η Ο. υπήρξε κάτι πολύ περισσότερο από ένα ιερό: υπήρξε… … Dictionary of Greek
