θάλαττα

(θάλαττα Plut.)

(θάλαττα Arst., Plut.; βίοτος Eur.)

(χθών Aesch.; ἀκτή Eur.; τὰ τῆς Πύλου, sc. χωρία Thuc.; θάλαττα Plat., Plut.)

(ὄρεα, ἄντλος, καρδία Eur.; αἰθέρος αὖλαξ Arph.)

(πλοῖον Aesch.; τὰς ναῦς Plat., Dem., Arst.)

(πόλιν Aesch., Eur.; τύχην Xen.; πολιτείας Plat.; τέν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν Plut.)

(τι Arph.)

(ἀνατέτροφας ὅ τι καὴ μύσῃ Soph.)

(ἥ θάλαττα ἀνατρέπεται Arst.)

(χωρία, θάλαττα Plut.; δρυμών Babr.; ἔπαλξις Anth.)

πρὴν Ῥοδίοισιν ἀ. Anth. — прежде не бывавший у родосцев

(τεῖχος Thuc.)

(οὐκ εἰς ἁπλοῦν φέρειν, ἀλλ΄ ἐς μέγιστον Soph.)

(λύπη Eur.)

(μῦθος Aesch.; λόγος Eur., Arph.; διήγησις Plat.)

(κέλευθος Pind.; οἶμος Plat.)

(ἔπη Aesch.; τρόποι Eur., Arph.; πόλεμος Plut.)

(ἁπλουστάτοις χρῆσθαι βίοις Polyb.; νόμοι ἁπλοῖ καὴ βαρβαρικοί Arst.)

(κριτής Arst.; ἁπλοὺς ἡγοῦνται τοὺς νοῦν οὐκ ἔχοντας Isocr.)

(σώματα, χρώματα, ὀνόματα Arst.)

(συμφορα Lys.; δημοκρατία Arst.)

αἰτία:

(θάλαττα Dem., Plut.; πόντος Polyb.)

(νῆες Thuc.)

(κρήνη Hes.)

(σταθμά Xen.)

(σῶμα Plat.; ἥ θάλαττα οὐκ ἀ. Arst.)

(θάλαττα Men.)

(τινὰ ἰχθύσι Hom.; τινὰ ἐς τέν γῆν Her.)

(τὰς ναῦς εἰς τέν γῆν Polyb.)

(τινὰ δίφρου Hom.)

(τινὰ ἕδρας и ἐκ τυραννίδος θρόνων Aesch.)

(δοῦρα πάντα Hom.)

(βιὸν χειρός τινι Hom.)

(πύλας Eur.; θύρας Polyb.)

(τινὰ ἐκ и ἔξω τῆς πόλεως Plat., Arst.; τὸν Μῆδον ἐκ τῆς Ἑλλάδος Plut.)

(θυγατέρα Dem.; γυναῖκα Diod., Plut.)

(τινὰ ἐκ τῶν θεάτρων Dem.)

(ξίφος Eur., Arph.; ὀϊστούς Xen.)

ἐ. δάκρυα Hom. и ἐ. δάκρυ Eur. — проливать слезы

(τέκνον Eur.)

(τινά Soph.)

(ἅλιον ἔπος Hom. и ἔπος τόδε Aesch.; κόμπους κενούς Eur.; ῥῆμά τε καὴ λόγον Plat.; ἀπόκρισιν Polyb.)

(τοὺς θεούς Arph.; πολλοὺς τῶν μύθων Plat.; τὸν νόμον Plut.)

(λόγους Plat., Polyb.; διαβούλιον Polyb.)

(τινὰ πλούτου Eur.)

(τὰς φρένας ὑφ΄ ἡδονῆς Soph.; ὀδόντας Arst.)

(εὔκαρπον Θηβαίων στάχυν Eur.)

(αἱ κυοῦσαι γυναῖκες ἐξέβαλλον ἀνάπηρα Plut.)

(πανταχοῦ φρέατα Plut.)

(ἔστω ἐκβεβλημένη ἥ ΑΒ Arst.)

(ἄλλην εἰς αἶαν Eur.)

(ὅ ποταμὸς κατὰ μέσον ἐκβάλλει Plat.)

(ἥ θάλαττα κυμαίνουσα ἐκβάλλει Arst.)

(ἵππους Her.)

(ἐέργειν τινάς Hom. и τι Hes.; εἶναι Plat., Arst.)

(ἐμβάλλειν τι Arst.)

(ἐ. τέν χεῖρα ἔχειν Aeschin.)

(ἐ. ἢ ἔξωθεν δόμων Eur.; μήτε ἐ. εἶναί τινος μήτε ἔξω Plat.)

(τοῦ ἱματίοι Xen.)

(ἐ. πλαισίου ποιήσασθαί τινας Xen.)

(τείχεος ἐ. Hom. и ἐ. τείχους Isocr.)

(ἐ. τοῦ ποταμοῦ Her., Thuc.; ἐ. ὅρων Ἡρακλείων Plat.)

(τοξεύματος Eur.; βελῶν Xen.; шутл. τοῦ φιλήματος Luc., Plut.)

(εἴκοσιν ἡμερῶν Thuc.; ἑξήκοντα ἐτῶν Dem.; δραχμῶν πεντήκοντα Plat.)

(ἐ. ἑσπέρας Xen.)

(ἐ. τινος καί τινος Her.)

οἱ ἐ. ἀνεψιότητος или ἀνεψιαδῶν Plat., Dem. — ближайшие родственники

(ἐ. τινος τρέφεσθαι Plat.)

(πᾶσι δουλείαν Thuc.; ἀμοιβήν τινι Polyb.)

(πέντε ἡμερῶν σιτία Plut.)

(λύπας Arst.; ἡδονήν τινά τινι Plut.)

(τῷ νεκρῷ στέφανον Plut.)

(πάντων ἀπαρχάς Thuc.)

(ὄνομά τινι Plat., ἀπό и ἔκ τινος Arst.)

(ἐ. χεῖράς τινι Hom.; τὰ ὅπλα ἐ. τινί Thuc., Xen., Dem.)

(αἰτίαν τινί Her., Plat.; ἔγκλημά τινι Eur.; ψόγον τινί Thuc.)

(μωρίην τινί Her.)

(ἔμπροσθε τοῦ πλοίου Her.)

(τινι Thuc.)

τὰ ἐπιφερόμενα Her. — предстоящие события, будущее;

δῆλον ἐχ τῶν ἐπιφερομένων Polyb. — это (станет) ясно из последующего

(θάλαττα Plut.)

(Χάος Hes.; νέφος, θάλαττα Arst.; ἀήρ Luc.; Ἅιδης Plut.)

(φροντίδες Anth.)

(ἐκ πόντου βῆναι ἤπειρόνδε Hom.; ἤ. καὴ θάλαττα Arst.)

οἵ τε ἐν τῇ ἠπείρῳ παραθαλάσσιοι Thuc. — (и) те, которые жили на материке вблизи моря;

κατὰ γῆν καὴ κατὰ θάλατταν или κατὰ θάλατταν καὴ πεζῇ Plat. — на море и на суше;

(κακῶν Aesch.)

(ναῦς πλήρης θαλάττης Polyb.)

(κατ΄ Ἰδαίων ὀρέων Hom.)

(αἰχμέ κ. γαίης ᾤχετο Hom.)

(κ. τῆς χώρας Polyb.)

(καταδεδυκέναι или ἀφανίζεσθαι κ. τῆς θαλάσσης Her.; κ. γῆς γενέσθαι Xen.)

ψεύδεσθαι κ. τινος Lys. — клеветать на кого-л.;

(οἱ κ. τοῦ Δημοσθένους ἔπαινοι Aeschin.)

(κ. Περσῶν λέγειν τι Xen.)

(κ. παντὸς τοῦ χρόνου Dem.)

κ. πτόλιν Hom. — в городе;

κατ΄ ὄμματά τινι Soph. — на глазах у кого-л.;

(κ. πεντήκοντα Her.)

κ. Ἄμασιν βασιλεύοντα Her. — в царствование Амасиса;

(κρίνειν ἄνδρας κ. φῦλα, κ. φρήτρας Hom.; κ. κώμας κατῳκῆσθαι Her.)

κ. σφέας μαχέσονται Hom. — каждый (из ахеян) будет сражаться за себя;

κ. πρῆξιν Hom. — ради дела, по делам;

κ. φθόνον τινός Aesch. — из зависти к кому-л.;

οὔτι καθ΄ ἡμέτερον νόον Hom. — не в соответствии с нашим мнением;

καθ΄ Ὅμηρον — по Гомеру, как говорит Гомер;

κ. λοπὸν κρομύοιο Hom. — словно луковичная кожура;

κ. τέν Ἀμφιάρεω ἀπόκρισιν Her. — что касается ответа Амфиарая;

κ. δάκρυ χέουσα Hom. — роняющая слезы

κ. ἔφαγε Hom. — (целиком) съел (обычно, однако, adv. κατά толкуется как приставка in tmesi)

(αἱ δρῦς κτυπέουσαι πῖπτον Hom.)

(Ζεὺς ἔκτυπε Hom.)

(θάλαττα κτυποῦσα Plat.; ἀμφὴ δ΄ ἐκτύπουν πέτραι Soph.)

(τοῖν ποδοῖν Arph.)

(χθόνα Her.)

(φόβον Eur.)

(κρᾶτα πλαγᾷ - v. l. πλαγάν Eur.)

(κτυπεῖται Κιθαιρώνιος ἠχώ Arph.)

(θάλαττα Luc.)