ασυμβίβαστος

См. также в других словарях:

• ἀσυμβίβαστος — not to be brought into union masc/fem nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• ασυμβίβαστος — η, ο (Μ ἀσυμβίβαστος, ον) αυτός που δεν έχει ή που δεν είναι δυνατόν να συμβιβαστεί, να συνδιαλλαγεί με κάποιον ή κάτι άλλο νεοελλ. 1. απρόσεχτος, δύστροπος 2. το ουδ. ως ουσ. η αδυναμία κρατικού λειτουργού, ιερωμένου, στρατιωτικού κ.λπ. να… …   Dictionary of Greek

• ασυμβίβαστος — η, ο επίρρ. α 1. αυτός που δεν μπορεί να συμβιβαστεί, να συμφωνήσει μ άλλον, αταίριαστος, αδιάλλακτος: Δεν θα καταφέρεις να συνεννοηθείς μαζί του, γιατί είναι άνθρωπος ασυμβίβαστος. 2. ιδιότροπος, στρυφνός: Δεν μπορεί να ταιριάξει με κανέναν,… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

• ἀσυμβιβάστως — ἀσυμβίβαστος not to be brought into union adverbial ἀσυμβίβαστος not to be brought into union masc/fem acc pl (doric) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• ἀσυμβίβαστον — ἀσυμβίβαστος not to be brought into union masc/fem acc sg ἀσυμβίβαστος not to be brought into union neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• Филиппотис, Димитриос — Скульптура «ксилотравстис», напротив Олимпийского стадиона , Афины Димитриос Филиппотис (греч …   Википедия

• ΟΗΕ — (Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών). Διεθνής οργάνωση που έχει ως κύριο σκοπό τη διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας μεταξύ όλων των χωρών. Η ιδέα της συγκέντρωσης όλων των χωρών του κόσμου σε μια οργάνωση, που να αποκλείει την προσφυγή στα όπλα για… …   Dictionary of Greek

• άκρο — το (Α ἄκρον) 1. το ακραίο, το έσχατο ή το υψηλότερο σημείο ενός πράγματος ή τόπου, η άκρη 2. μτφ. το υπέρτατο σημείο, ο ανώτατος βαθμός, το όριο, και νεοελλ. συνεκδ. υπερβολή, ακρότητα νεοελλ. 1. στον πληθ. τα άκρα* (άνω και κάτω), τα ακραία μέλη …   Dictionary of Greek

• αδιάλλακτος — η, ο (Α ἀδιάλλακτος, ον) 1. αυτός που δεν διαλλάσσεται, δεν δέχεται συμφιλίωση, ασυμβίβαστος. ασυμφιλίωτος, άσπονδος 2. α μετάπειστος, ανένδοτος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ στερητ. + διαλλάττω. ΠΑΡ. ἀδιαλλαξία, ἀδιαλλακτικότητα] …   Dictionary of Greek

• αμόνοιαστος — η, ο [μονοιάζω] αυτός που δεν μονοιάζει, δεν ζει σε ομόνοια με άλλους, δύστροπος, φιλόνικος, ασυμβίβαστος …   Dictionary of Greek

• αντιθεατρικός — ή, ό 1. εχθρός του θεάτρου 2. ασυμβίβαστος με τους κανόνες της θεατρικής τέχνης 3. αντίθετος προς την επιτήδευση και τις υπερβολές …   Dictionary of Greek