-
1 świadectwo
świadectwo [ɕfjadɛʦ̑tfɔ] nt\świadectwo dojrzałości Reifezeugnis nt, Abiturzeugnis nt, Zeugnis nt der allgemeinen/fachgebundenen Hochschulreife\świadectwo lekarskie ärztliches Attest, medizinisches Gutachten\świadectwo niekaralności Führungszeugnis nt\świadectwo pracy Arbeitszeugnis nt\świadectwo szkolne Schulzeugnis nt\świadectwo ślubu/urodzenia Heirats-/Geburtsurkunde f\świadectwo szczepień Impfschein m, Impfpass m\świadectwo ukończenia kursu Zertifikat nt\świadectwo zgonu Sterbeurkunde f, Totenschein mprzedstawić \świadectwo das Zeugnis vorlegenwystawić komuś [świetne/kiepskie] \świadectwo (t. przen) jdm ein [hervorragendes/mieses] Zeugnis ausstellen ntbyć świadectwem czegoś ( książk) Zeugnis von etw seindać \świadectwo czemuś ( książk) von etw Zeugnis ablegendać \świadectwo prawdzie ( książk) der Wahrheit die Ehre gebendać \świadectwo swej wierze ( książk) seinen Glauben bekennen -
2 świadectwo
( dokument) certificate; (dowód, wypowiedź) testimonyświadectwo szkolne — school report (BRIT), report card (US)
świadectwo dojrzałości — certificate of secondary education, ≈GCSE (BRIT), ≈High School Diploma (US)
być świadectwem czegoś — książk to be (a) testimony to sth, to testify to sth
* * *n.1. ( dokument) certificate; świadectwo dojrzałości certificate of secondary education; US High School Diploma; Br. General Certificate of Secondary Education, GCSE; świadectwo lekarskie medical certificate; świadectwo pochodzenia certificate of origin; świadectwo szkolne US report card; Br. school report; świadectwo ślubu certificate of marriage, certified copy of an entry of marriage; świadectwo urodzenia certificate of birth, birth certificate; świadectwo zgonu death certificate, certified copy of an entry of death.2. (= dowód) testimony, evidence; dać świadectwo męstwa demonstrate one's bravery; dawać świadectwo prawdzie be a testimony to the truth, testify to the truth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świadectwo
-
3 świadectwo
сущ.• аттестат• доказательство• засвидетельствование• отчет• отчёт• подтверждение• показание• свидетельство• сертификат• сообщение• удостоверение• утверждение* * *☼ свидетельство;\świadectwo dojrzałości аттестат зрелости; \świadectwo szkolne табель успеваемости; \świadectwo ślubu, urodzenia, zgonu свидетельство о браке, рождении, смерти
* * *ссвиде́тельствоświadectwo dojrzałości — аттеста́т зре́лости
świadectwo szkolne — та́бель успева́емости
świadectwo ślubu, urodzenia, zgonu — свиде́тельство о бра́ке, рожде́нии, сме́рти
-
4 świadectwo
[шьвядецтво]nświadectwo urodzenia / zgonu — свідоцтво про народження / про смерть
-
5 świadectwo
świadectwo n (-a) szkolne (Schul)Zeugnis n; ukończenia kursu Zertifikat n, Bescheinigung f; fig Zeugnis n; HDL Zertifikat n;świadectwo dojrzałości Reifezeugnis n; -
6 świadectwo
-
7 świadectwo
n свидетельство, аттестатKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > świadectwo
-
8 świadectwo
• certificateSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > świadectwo
-
9 świadectwo
• certificate -
10 świadectwo
1. attestation2. brevet3. bulletin4. certificat5. témoignage -
11 świadectwo
1 fianaise 2 finné 3 taifead 4 teastas 5 tuarascáil 6 uacht -
12 świadectwo
belge -
13 świadectwo
с1. свідчення, підтвердження;2. свідоцтво, посвідка, сертифікат, патент -
14 świadectwo
1 kasulatán2 patotoo -
15 świadectwo
doklad; hasabat; maglumat; rekord; ýazgy -
16 świadectwo
πιστοποιητικό -
17 świadectwo
תודע -
18 świadectwo świadect·wo
-wa, -wa; loc sg - wient1) (urodzenia, zgonu) certificate2) (= udowodnienie) testimonyświadectwo dojrzałości — ≈ GCSE BRIT, ≈ High School Diploma US
-
19 świadectwo dziwnego zachowania
• abnormal behavior signatureSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > świadectwo dziwnego zachowania
-
20 świadectwo autorskie patentowe
• certificate of authorshipSłownik polsko-angielski dla inżynierów > świadectwo autorskie patentowe
См. также в других словарях:
świadectwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. świadectwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokument stwierdzający ukończenie określonego etapu nauki; cenzurka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świadectwo maturalne. Świadectwo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świadectwo — n III, Ms. świadectwowie; lm D. świadectwoectw 1. «dokument stwierdzający pewien fakt lub prawo do czegoś, zwłaszcza dokument stwierdzający ukończenie jakiejś szkoły, kursu, zakończenie pewnego okresu nauki; zaświadczenie» Świadectwo lekarskie.… … Słownik języka polskiego
świadectwo — Wystawić komuś, czemuś jakieś świadectwo; coś wystawia komuś, czemuś jakieś świadectwo zob. wystawić 3 … Słownik frazeologiczny
matura — ż IV, CMs. maturaurze; lm D. maturaur 1. «egzamin z zakresu szkoły średniej; egzamin dojrzałości» Zostać dopuszczonym do matury. Zdać maturę. 2. «świadectwo ukończenia szkoły średniej upoważniające do starania się o przyjęcie na wyższą uczelnię;… … Słownik języka polskiego
wystawić — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
wystawiać — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
matura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. maturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} egzamin z całości materiału objętego programem szkoły średniej; egzamin dojrzałości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matura z języka polskiego, z … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dojrzałość — ż V, DCMs. dojrzałośćści, blm «stan osiągnięcia pełni rozwoju, stan gotowości do czegoś» a) «o organizmach żywych» Dojrzałość owoców. Dojrzałość owadów, zwierząt. Względność pojęcia dojrzałości roślin. ∆ Dojrzałość płciowa «możność wytwarzania… … Słownik języka polskiego
powołać — dk I, powołaćam, powołaćasz, powołaćają, powołaćaj, powołaćał, powołaćany powoływać ndk VIIIa, powołaćłuję, powołaćłujesz, powołaćłuj, powołaćywał, powołaćywany 1. «ustanowić, wyznaczyć, wybrać kogoś na coś, do czegoś; desygnować» Powołać… … Słownik języka polskiego
wystawić — dk VIa, wystawićwię, wystawićwisz, wystawićstaw, wystawićwił, wystawićwiony wystawiać ndk I, wystawićam, wystawićasz, wystawićają, wystawićaj, wystawićał, wystawićany 1. «wyjąć, wynieść coś skądś stawiając na zewnątrz» Wystawić butelki na mleko… … Słownik języka polskiego
wystawiać – wystawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {jakieś} {{/stl 8}}świadectwo {{/stl 13}}{{stl 7}} dowodzić jakiejś cechy kogoś; świadczyć o kimś w jakiś (dobry lub zły) sposób; wyrabiać sobie jakąś opinię u innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystawił sobie jak najgorsze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień